De Slag bij Trois-Rivières vond plaats op 8 juni 1776 tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.Een Brits leger onder leiding van de gouverneur van Quebec, Guy Carleton, versloeg een poging van eenheden van het Continentale Leger onder bevel van brigadegeneraal William Thompson om een ​​Britse opmars naar de Saint Lawrence River-vallei te stoppen.De strijd vond plaats als onderdeel van de invasie van Quebec door de Amerikaanse kolonisten, die in september 1775 was begonnen met als doel de provincie aan de Britse overheersing te onttrekken.De oversteek van de Saint Lawrence door de Amerikaanse troepen werd waargenomen door de militie uit Quebec, die de Britse troepen bij Trois-Rivières waarschuwde.Een plaatselijke boer leidde de Amerikanen een moeras in, waardoor de Britten extra troepen in het dorp konden landen en posities achter het Amerikaanse leger konden innemen.Na een korte uitwisseling tussen een gevestigde Britse linie en Amerikaanse troepen die uit het moeras kwamen, begonnen de Amerikanen met een enigszins ongeorganiseerde terugtocht.Omdat sommige terugtochtmogelijkheden waren afgesneden, namen de Britten een aanzienlijk aantal gevangenen, waaronder generaal Thompson en een groot deel van zijn staf.Dit was de laatste veldslag van de oorlog die op Quebec grondgebied werd uitgevochten.Na de nederlaag trokken de rest van de Amerikaanse troepen, onder bevel van John Sullivan, zich terug, eerst naar Fort Saint-Jean en vervolgens naar Fort Ticonderoga.De invasie van Quebec eindigde als een ramp voor de Amerikanen, maar Arnolds acties tijdens de terugtrekking uit Quebec en zijn geïmproviseerde marine op Lake Champlain werden algemeen beschouwd als het uitstellen van een grootschalige Britse tegenaanval tot 1777. Talrijke factoren werden naar voren gebracht als redenen voor het uitstellen van de Britse tegenaanval. het mislukken van de invasie, inclusief het hoge aantal pokken onder de Amerikaanse troepen.Carleton kreeg zware kritiek van Burgoyne omdat hij de Amerikaanse terugtrekking uit Quebec niet agressiever nastreefde.Vanwege deze kritiek en het feit dat Lord George Germain, de Britse minister van Koloniën en de ambtenaar in de regering van koning George die verantwoordelijk was voor het leiden van de oorlog, een hekel had aan Carleton, werd het bevel over het offensief van 1777 in plaats daarvan gegeven aan generaal Burgoyne. actie die Carleton ertoe aanzette zijn ontslag als gouverneur van Quebec in te dienen).Een aanzienlijk deel van de continentale strijdkrachten bij Fort Ticonderoga werd in november samen met de generaals Gates en Arnold naar het zuiden gestuurd om de haperende verdediging van New Jersey door Washington te versterken.(Hij had New York City al verloren en was begin december de Delaware-rivier overgestoken naar Pennsylvania, waardoor de Britten vrij waren om in New Jersey te opereren.) De verovering van Quebec en andere Britse koloniën bleef gedurende de hele oorlog een doelstelling van het Congres.George Washington , die deze invasie had gesteund, beschouwde verdere expedities echter als een lage prioriteit, omdat deze te veel mannen en middelen zouden afleiden van de hoofdoorlog in de dertien koloniën, zodat verdere pogingen tot expedities naar Quebec nooit volledig werden gerealiseerd.