Нгоеньян (одоо Чан Саен гэгддэг) улсын 25 дахь захирагч Манграй хаан Ланна муж дахь Тай хотын янз бүрийн муж улсуудыг нэгтгэхэд чухал үүрэг гүйцэтгэсэн хүн юм.1259 онд хаан ширээг залгамжлуулсны дараа тэрээр Тай улсуудын эв нэгдэлгүй, эмзэг байдлыг хүлээн зөвшөөрсөн.Манграй хаант улсаа бэхжүүлэхийн тулд Муанг Лай, Чианг Хам, Чан Хонг зэрэг хэд хэдэн хөрш зэргэлдээх бүс нутгийг эзлэн авчээ.Тэрээр мөн Фаяо вант улс шиг ойролцоох хаант улсуудтай холбоо байгуулжээ.1262 онд Манграй нийслэлээ Нгоеньянаас шинээр байгуулагдсан Чан Рай хот руу шилжүүлж, өөрийн нэрээр нэрлэжээ.^[5] "Чианг" гэдэг үг нь Тайландаар "хот" гэсэн утгатай тул Чианг Рай нь "(Манг) Рай хот" гэсэн утгатай.Тэрээр урагш тэлэлтээ үргэлжлүүлж, 1281 онд Харифунчай (одоогийн Ламфун) хэмээх Мон хаант улсыг хяналтандаа авчээ. Олон жилийн турш Манграй үер гэх мэт янз бүрийн шалтгааны улмаас нийслэлээ олон удаа сольсон.Тэрээр эцэст нь 1292 онд Чианг Майд суурьшжээ.Түүний хаанчлалын үеэр Манграй бүс нутгийн удирдагчдын дунд энх тайвныг тогтооход чухал үүрэг гүйцэтгэсэн.1287 онд тэрээр Фаяогийн хаан Нгам Муанг болон Сухотайн хаан Рам Хамхаенг нарын хоорондох мөргөлдөөнд зуучлан оролцож, гурван захирагчийн хооронд хүчтэй нөхөрлөлийн гэрээ байгуулав.^[5] Гэсэн хэдий ч түүний амбиц үүгээр зогссонгүй.Манграй Харипунчай хэмээх Мон хаант улсын баялгийн талаар айлчлах худалдаачдаас мэдэж авсан.Эсрэг зөвлөгөөг үл харгалзан тэрээр түүнийг байлдан дагуулахаар төлөвлөж байв.Тэрээр шууд дайны оронд Ай Фа хэмээх худалдаачинг хаант улсад нэвтэрч орохоор ухаалгаар илгээв.Ай Фа хүчирхэг байр суурьтай болж, хаант улсыг дотроос нь тогтворгүй болгосон.1291 он гэхэд Манграй Харипунчайг амжилттай нэгтгэснээр түүний сүүлчийн хаан И Ба Лампанг руу зугтав.^[5]