1841-1845 оны Сиам-Вьетнамын дайн бол эзэн хаан Тиду Транын захирч байсан Даи Нам болон Чакри хаан Нангклаогийн захирч байсан Сиамын хаант улсын хооронд болсон цэргийн мөргөлдөөн юм.Өмнөх Сиам-Вьетнамын дайны үеэр (1831-1834) Сиам Камбожийг эзлэхийг оролдсоны дараа Доод Меконгийн сав газар дахь Камбожийн гол нутгийг хянах Вьетнам, Сиамын хоорондох өрсөлдөөн ширүүсэв.Вьетнамын эзэн хаан Мин Манг гүнж Анг Мэйг 1834 онд өөрийн сонгосон хүүхэлдэйн хатан хаан болгон Камбожийг захирахаар суулгаж, Камбожийн бүрэн эрх мэдлийг тунхаглаж, Вьетнамын 32 дахь муж болох Баруун командлал (Тай Тхань муж) болгон бууруулжээ.^[189] 1841 онд Сиам Вьетнамын засаглалын эсрэг бослого гарахад туслахын тулд сэтгэл дундуур байх боломжийг ашигласан.Хаан III Рама ханхүү Анг Дуонг Камбожийн хаан болгон өргөмжлөхийн тулд арми илгээв.Дөрвөн жил эвдэрсэн дайны дараа хоёр тал харилцан буулт хийхээр тохиролцож, Камбожийг хамтарсан захиргаанд оруулав.^[190]