Хэлэлцээрийн үеэр хойд зүгт тайван амгалан тайван байдал тогтоогдсон боловч арваннэгдүгээр сард Хайфонд Винт Минийн засгийн газар болон Францын хооронд боомт дахь импортын татвартай холбоотой ашиг сонирхлын зөрчилдөөн үүссэн тул мөргөлдөөн гарчээ.^[234] 1946 оны 11-р сарын 23-нд Францын флот хотын вьетнам хэсгүүдийг бөмбөгдөж, нэг үдээс хойш 6000 Вьетнам энгийн иргэнийг хөнөөсөн юм.^[235] Буудлагаас хойш хоёр долоо хоног хүрэхгүй хугацааны дараа Парисаас "вьетнамчуудад сургамж өгөх" шахалт үзүүлсний дараа генерал Морлиер Вьетнамыг хотоос бүрмөсөн гаргах тушаал өгч, Вьетнамын бүх цэргийн бүрэлдэхүүнийг Хайфонгоос нүүлгэн шилжүүлэхийг шаарджээ.^[236] 1946 оны 12-р сарын эхээр Хайфон Францын цэргийн бүрэн эзлэгдсэн байв.^[237] Хайфонг эзэлсэнтэй холбогдуулан францчуудын түрэмгий үйлдэл нь Вьетнам дахь колоничлолын байдлаа хадгалахыг францчууд зорьж байгааг Вьетнамын нүдэн дээр тодорхой харуулав.^[238] Францчууд Ханой хотыг бүслэн Вьетнамд тусдаа өмнөд муж байгуулах аюул заналхийлсэн нь Вьетнамын эсрэг тэмцэх нэн тэргүүний зорилт болжээ.12-р сарын 19-нд генерал Морлиер Вьетнамын тэргүүлэгч Ту Ве ("өөрийгөө хамгаалах") зэвсэгт хүчнийг бүрэн зэвсгээ хураахыг тушааснаар Вьетнамчуудад эцсийн ультиматум тавигдав.Тэр шөнө Ханойд бүх цахилгаан унтарч, хот бүрэн харанхуйд үлджээ.Вьетнамчууд (ялангуяа Ту Ве цэрэг) Ханой хотоос францчууд руу пулемёт, их буу, миномётоор довтлов.Францын олон мянган цэрэг, Вьетнамын энгийн иргэд амиа алджээ.Францчууд хариу арга хэмжээ авч маргааш нь Ханой руу дайран орж, Вьетнамын засгийн газрыг хотын гадна хоргодохыг албадав.Хо Ши Мин өөрөө Ханойгоос зугтаж, илүү алслагдсан уулархаг бүс рүү очихоор болжээ.Энэхүү халдлагыг Хайфоныг гүйцэж түрүүлсний дараа францчуудын эсрэг урьдчилан сэргийлэх цохилт гэж тодорхойлж болно, Вьетнамын нэхэмжлэлийг Ханой болон бүх Вьетнам.Ханой дахь бослого Франц, Вьетнамын хоорондох түрэмгийллийг Индохятадын нэгдүгээр дайнд хүргэв.