Сингапур улс тусгаар тогтнолоо олж авсны дараа эдийн засгийн хөгжилд стратегийн ач холбогдол өгч, 1961 онд Го Кенг Свигийн удирдлаган дор Эдийн засгийн хөгжлийн зөвлөлийг байгуулжээ.Голландын зөвлөх Альберт Винсемиусын удирдамжийн дагуу тус улс үйлдвэрлэлийн салбараа нэн тэргүүнд тавьж, Журонг зэрэг аж үйлдвэрийн бүсүүдийг байгуулж, татварын хөнгөлөлтөөр гадаадын хөрөнгө оруулалтыг татав.Сингапурын стратегийн боомтын байршил нь ашигтай байж, үр ашигтай экспорт, импортыг хөнгөвчилж, үйлдвэржилтийг дэмжсэн.Үүний үр дүнд Сингапур нь антропот худалдаанаас түүхий эдээ боловсруулж, өндөр үнэ цэнэтэй эцсийн бүтээгдэхүүн болгон хувиргаж, Малайзын ар талын зах зээлийн өөр төв болж чадсан юм.Энэхүү өөрчлөлт нь АСЕАН байгуулагдсанаар улам бэхжсэн.^[19]Үйлчилгээний салбар нь мөн боомтод залгагдсан хөлөг онгоцны эрэлт, худалдааны өсөлтөөс шалтгаалсан мэдэгдэхүйц өсөлтийн гэрч болсон.Альберт Винсемиусын тусламжтайгаар Сингапур нь Shell, Esso зэрэг газрын тосны томоохон компаниудыг амжилттай татаж, 1970-аад оны дунд үе гэхэд тус улсыг дэлхийн хэмжээнд гурав дахь том газрын тос боловсруулах төв болгоход түлхэц өгсөн юм.^[19] Энэхүү эдийн засгийн эргэлт нь хөрш зэргэлдээ орнуудад тархсан баялгийн олборлох үйлдвэрүүдээс ялгаатай нь түүхий эд боловсруулах чадвартай чадварлаг ажиллах хүчийг шаарддаг.Сингапурын удирдагчид дэлхийн харилцааны чадвартай ажиллах хүчний хэрэгцээг хүлээн зөвшөөрч, англи хэлний мэдлэгийг боловсролын үндсэн хэрэгсэл болгож байгааг онцолжээ.Боловсролын хүрээ нь хийсвэр хэлэлцүүлгээс илүү техникийн шинжлэх ухаанд анхаарлаа төвлөрүүлж, эрчимтэй, практик байхын тулд нарийн боловсруулсан.Хөгжиж буй эдийн засгийн нөхцөл байдалд хүн амыг бүрэн хангасан байхын тулд улсын төсвийн нэлээд хэсэг буюу ойролцоогоор тавны нэгийг боловсролд зарцуулсан нь засгийн газар амлалтаа биелүүлсээр байна.