Соуриньна Вонгса хааны үед (1637–1694) Лан Хан тавин долоон жил амар амгалан, сэргэн мандалтын үеийг туулсан.^[45] Тухайн үед Лан Хан Санга хүч чадлын оргилд байсан бөгөөд Зүүн өмнөд Азийн өнцөг булан бүрээс шашны судалгаанд зориулж лам, гэлэнмаа нарыг татдаг байв.Утга зохиол, урлаг, хөгжим, ордны бүжиг сэргэн мандлаа.Соуриньна Вонгса хаан Лан Хангийн олон хуулийг шинэчлэн найруулж, шүүхийн шүүхүүдийг байгуулжээ.Тэрээр мөн ойр орчмын хаант улсуудын хоорондын худалдааны гэрээ, хил хязгаарыг тогтоосон хэд хэдэн гэрээ байгуулсан.^[46]1641 онд Герритт ван Вуйстофф Голландын Зүүн Энэтхэгийн компанитай Лан Хантай албан ёсны худалдааны харилцаа тогтоожээ.Ван Вуйстофф худалдааны барааны Европын дэлгэрэнгүй дансыг үлдээж, Лонгвек, Меконгоор дамжин Лан Хантай компанитай харилцаа тогтоосон.^[46]Соуриньна Вонгса 1694 онд нас барахдаа хоёр залуу ач хүүгээ (Кингкицарат хунтайж, Инттасом хунтайж) болон хоёр охиноо (Гүнж Кумар, Сумангала гүнж) хаан ширээнд суух эрхтэй хэмээн үлдээжээ.Хааны ач хүү хунтайж Сай Он Хуэ гарч ирсэн үед залгамж халаатай холбоотой маргаан гарсан;Соуриньна Вонгсагийн ач хүү Сипсон Панна, гүнж Сумангала нар Чампасак руу цөллөгт дүрвэжээ.1705 онд хунтайж Кингкицарат Сипсон Панна дахь авга ахаасаа багахан цэргийг авч Луанг Прабанг руу явав.Луанг Прабангийн амбан захирагч Сай Он Хуэгийн ах зугтаж, Кингкицаратыг Луан Прабанг дахь өрсөлдөгч хаан болгон өргөмжилжээ.1707 онд Лан Хан хоёр хуваагдаж, Луанг Прабанг, Вьентьян хаант улсууд гарч ирэв.