Монголчуудын Японд хийсэн довтолгоо

1231-1281 оны хооронд Монголчууд Солонгос руу удаа дараа довтолсоны дараа Гүрёо монголчуудын талд гэрээ байгуулж, вассал улс болжээ.Хубилайг 1260 онд Монголын эзэнт гүрний хаан хэмээн зарласан боловч баруун зүгт монголчууд төдийлөн хүлээн зөвшөөрөөгүй бөгөөд 1264 онд нийслэлээ Ханбалик (орчин үеийн Бээжин хот) хотод байгуулжээ. Тэр үедЯпон улсыг Хожогийн Шиккен (шогунатын захирагчид) захирч байв. 1203 онд түүнийг нас барсны дараа Камакура шогунатын Минамото но Ёрииетэй гэрлэж, түүнийг захирч байсан овог. Монголчууд мөн 1264-1308 он хүртэл Сахалины уугуул иргэд болох Айну, Нивх үндэстнүүдийг эрхшээлдээ оруулахыг оролдсон.

1266 онд Хубилай хаан Япон руу элч илгээж, мөргөлдөөн үүсэх аюулын дор Япон улсыг вассал болгож, алба гувчуур илгээхийг шаардав.Гэвч элч нар гар хоосон буцав.Хоёр дахь багц элчийг 1268 онд илгээж, эхнийх шигээ гар хоосон буцав.Хоёр элч хоёулаа барууны Батлан ​​хамгаалахын комиссар Чинзэй Бугётой уулзаж, Камакура дахь Японы захирагч Шиккен Хожо Токимүнэ болон Киото дахь Японы эзэн хаан нарт илгээлтээ дамжуулав.Түүний ойр дотны хүмүүстэйгээ захидлуудыг хэлэлцсэний дараа маш их маргаан өрнөсөн ч Шиккен шийдвэрээ гаргаж, элч нарыг ямар ч хариугүйгээр буцааж илгээв.Монголчууд 1269 оны 3-р сарын 7-нд зарим нь Солонгосын элчээр, зарим нь Монголын элчин сайдаар дамжуулан шаардлага хүргүүлсээр байв;1269 оны есдүгээр сарын 17;1271 оны есдүгээр сар;ба 1272 оны 5-р сар. Гэсэн хэдий ч тэр болгонд зөөгчдийг Кюүшюүд буухыг зөвшөөрдөггүй байв.

Довтолгооны флотыг 1274 оны билгийн тооллын долдугаар сард явуулахаар төлөвлөж байсан ч гурван сараар хойшилжээ.Хубилай Хаката буланд буухаасаа өмнө Цүшима болон Ики арал руу довтлохоор флотыг төлөвлөж байжээ.Японы хамгаалалтын төлөвлөгөө бол зүгээр л тэдэнтэй бүх цэг дээр гокенинтэй өрсөлдөх явдал байв.Юань болон Японы эх сурвалжууд эсрэг талын тоог хэтрүүлсэн бөгөөд "Юанийн түүх"-д япончуудыг 102,000 гэж тэмдэглэсэн бөгөөд Япончууд тэднийг ядаж 10-аас нэгээр илүү байсан гэж мэдэгджээ.Бодит байдал дээр Японы цэргийн хүчний талаар найдвартай мэдээлэл байхгүй ч тэдний нийт тоог 4000-6000 орчим гэж тооцоолжээ.Юань улсын довтолгооны хүчинд Монгол, Хан Хятад, Жүрчэн зэрэг 15000 цэрэг, 6000-8000 солонгос цэрэг, 7000 солонгос далайчдаас бүрдсэн байв.

1274 оны 11-р сарын 2-нд Юань улсын түрэмгийлэгч Солонгосоос хөдөлсөн ба хоёр хоногийн дараа Цүшима арал дээр бууж эхлэв.Гол буултыг өмнөд арлын баруун хойд үзүүрт орших Сасуурагийн ойролцоох Комода далайн эрэгт хийсэн.Цушима хоёр арлын хоорондох хоолой, мөн хойд арлын хоёр цэгт нэмэлт буулт хийсэн.Дараах үйл явдлын тайлбарыг Японы орчин үеийн эх сурвалжууд, ялангуяа Цүшимагийн Со овгийн түүх болох Со Ши Кафуд үндэслэсэн болно.Сасуурагийн довтолгооны флот далайн эрэг дээр илэрсэн нь захирагчийн орлогч (житодай) Со Сукекунид (1207–74) яаран хамгаалалт зохион байгуулах боломжийг олгосон юм.Сукекуни 80 самурай болон тэдний дагуулын хамт Со Ши Кафугийн хэлснээр 8000 дайчин 900 хөлөг онгоцонд суусан түрэмгийллийн хүчинтэй тулгарсан.Монголчууд арваннэгдүгээр сарын 5-ны өглөөний 02:00 цагт газардсан бөгөөд Японы хэлэлцээр хийх оролдлогыг үл ойшоож, харваачидтайгаа гал нээж, тэднийг ухрахад хүргэв.Зодоон 04:00 цагийн үед болсон.Жижиг гарнизоны хүч хурдан ялагдсан боловч Со Ши Кафугийн хэлснээр нэг самурай Сукесада ганцаарчилсан тулалдаанд дайсны 25 цэргийг таслав.Түрэмгийлэгчид шөнийн цагаар Японы морин цэргийн сүүлчийн цохилтыг ялав.Комодад ялалт байгуулсныхаа дараа Юанийн цэргүүд Сасуурагийн эргэн тойрон дахь ихэнх барилгуудыг шатааж, оршин суугчдын ихэнхийг нь устгасан.Тэд Цүшимаг хяналтандаа байлгахын тулд дараагийн хэдэн өдөр зарцуулсан.

Юаний флот 11-р сарын 13-нд Цүшимагаас хөдөлж, Ики арал руу довтлов.Сукекунигийн нэгэн адил Ики мужийн захирагч Тайра но Кагетака 100 самурай болон орон нутгийн зэвсэгт ард түмний хамт зоригтой хамгаалалт хийж, шөнө дөл болтол цайз руугаа буцаж ирэв.Маргааш өглөө нь Юанийн цэргүүд шилтгээнийг бүсэлсэн байв.Кагетака охиноо найдвартай самурай Созабурогийн хамт нууц гарцаар эрэг рүү гаргаж, усан онгоцонд суугаад эх газар руу зугтав.Хажуугаар өнгөрөх Монголын флот тэдэн рүү сум харваж, охиныг нь хөнөөсөн боловч Созабуро Хаката буланд хүрч, Икигийн ялагдлыг мэдээлэв.Кагетака 36 эрэгтэйтэй эцсийн амжилтгүй тулаан хийснээс 30 нь тулалдаанд нас барж, гэр бүлийнхэнтэйгээ амиа хорлохоосоо өмнө.Япончуудын ярьснаар монголчууд дараа нь эмэгтэйчүүдийг дарж, далдуугаар нь хутгаар хатгаж, нүцгэлж, цогцсыг нь хөлөг онгоцныхоо хажуугаар уядаг байжээ.

Юаний флот далайг гатлан ​​11-р сарын 19-нд Кюүшюгийн эртний засаг захиргааны төв Дазайфу хотоос холгүй орших Хаката буланд буув.Дараагийн өдөр нь "Хаката булангийн анхны тулаан" гэж нэрлэгддэг Бунэй (文永の役) тулалдаан авчирсан.Японы цэргүүд Япон бус тактикийн талаар туршлагагүй байсан тул Монголын армийг төөрөлдүүлжээ.Юаний цэргүүд бамбайгаар хамгаалагдсан өтгөн бие дотор бууж, урагшиллаа.Тэд туйлын гарыг хооронд нь ямар ч зайгүйгээр нягт боосон маягаар зүүв.Тэд урагшлахдаа цаасан болон төмөр хайрцагтай бөмбөг шидэж, япон морьдыг айлгаж, тулалдаанд хяналтгүй болгож байв.Япон командлагчийн ач хүү сум харваж тулалдаан эхэлснийг зарлахад монголчууд тэсэлгүй инээв.Тулалдаан ердөө нэг өдөр үргэлжилсэн бөгөөд хэрцгий ширүүн байсан ч зохицуулалтгүй, богино хугацаанд тулалдсан.Орой болоход Юанийн довтолгооны хүч Япончуудыг далайн эргээс хөөж, хамгаалсан хүчний гуравны нэгийг устгаж, хэдэн километрийн дотогш хөөж, Хакатаг шатаажээ.Япончууд Мизуки (усан цайз) хэмээх газар шорооны ажилтай 664 онд баригдсан шуудууны цайз дээр эцсийн зогсолт хийхээр бэлтгэж байв. Гэсэн хэдий ч Юаний дайралт хэзээ ч ирсэнгүй.Юань улсын гурван командлагчийн нэг Лю Фусян (Ю-Пук Хёнг) ухарч буй самурай Шони Кагесүкэгийн нүүр рүү буудуулж, хүнд шархаджээ.Лю бусад генералууд болох Холдон, Хонг Дагу нартай хөлөг онгоцондоо буцаж ирэв.

Өглөө болоход Юаний хөлөг онгоцны ихэнх нь алга болжээ.1274 оны 11-р сарын 6-ны өдрийн тэмдэглэлийн дэвтэрт нэгэн Японы ордны түшмэдийн бичсэнээр, зүүн зүгээс гэнэт урвуу салхи Юань флотыг эргүүлж орхижээ.Хэд хэдэн хөлөг онгоцыг далайн эрэг дээр буулгаж, 50 орчим юан цэрэг, далайчдыг баривчилж, цаазлав."Юаний түүх"-д "Их шуурга дэгдэж, олон байлдааны хөлөг онгоц хадан дээр цохиулж, сүйрсэн" гэж бичжээ.Хар салхи Хакатад болсон уу, эсвэл флот Солонгосыг зорьж, буцах замдаа тааралдсан эсэх нь тодорхойгүй байна.Зарим бүртгэлүүд 200 хөлөг онгоц алдагдсан гэж үздэг хохирогчдын тайланг санал болгодог.30,000 хүчтэй түрэмгийлэгч хүчнээс 13,500 нь буцаж ирээгүй.

1274 оны довтолгооны дараа шогун улс хоёр дахь довтолгооноос хамгаалахын тулд хүчин чармайлт гаргасан бөгөөд энэ нь гарцаагүй ирнэ гэж бодож байв.Тэд Кюүшюгийн самурай нарыг илүү сайн зохион байгуулж, Хаката булан зэрэг олон боломжит буух цэгүүдэд цайз, том чулуун хана (石塁, Секируй эсвэл 防塁, Bōrui) болон бусад хамгаалалтын байгууламж барихыг тушаав. ) 1276 онд өндөр хэрэм босгосон.Түүнчлэн голын ам болон буухаар ​​төлөвлөж буй газруудад олон тооны гадас шахаж, Монгол армийг газардуулахгүй байжээ.Эргийн харуул байгуулж, 120 орчим зоригтой самурайд шагнал гардуулав.

Хоёр дахь довтолгооны захиалга 1281 оны билгийн тооллын эхний сард ирж, хоёр флотыг бэлтгэсэн бөгөөд Солонгост 900 хөлөг онгоц, Өмнөд Хятадад 3500 хөлөг онгоц 142,000 цэрэг, далайчдын нэгдсэн хүчинтэй байв.Монгол жанжин Арахан уг ажиллагааны дээд командлагчаар тодорсон бөгөөд Фан Вэнхугийн удирдлаган дор байсан Өмнөд замын флоттой хамт явах ёстой байсан ч хангамжийн хүндрэлээс болж хойшлогджээ.Зүүн чиглэлийн арми 5-р сарын 22-нд Солонгосоос анх хөдөлж, 6-р сарын 9-нд Цушима, 6-р сарын 14-нд Ики арал руу довтлов.Юань улсын түүхэнд бичсэнээр Японы командлагч Шони Сукетоки, Рюзожи Суетоки нар түрэмгийллийн хүчний эсрэг хэдэн арван мянган цэрэг удирдаж байжээ.Экспедицийн хүчнүүд галт зэвсгээ хаяж, Япончууд бут цохигдож, Сукетоки амиа алдсан юм.Арлын 300 гаруй иргэн амиа алджээ.Цэргүүд хүүхдүүдийг хайж олоод бас алав.Гэсэн хэдий ч Юаний түүх нь 6-р сард болсон үйл явдлуудыг Шони Сукетоки үнэхээр тулалдаанд унасан 7-р сард болсон тулаантай нэгтгэдэг.

Зүүн замын арми Икид өмнөд замын армийг хүлээх ёстой байсан ч тэдний командлагч Хон Дагу, Ким Банг Гён нар тушаалыг үл биелүүлэн эх газрын Япон руу дангаараа довтлохоор хөдөлжээ.Тэд 6-р сарын 23-нд буюу 7-р сарын 2-нд Өмнөд замын арми ирэхээс бүтэн долоо хоногийн өмнө хөдлөв.Зүүн замын арми хүчээ хоёр хувааж, Хаката булан болон Нагато муж руу нэгэн зэрэг дайрчээ.Зүүн замын арми 6-р сарын 23-нд Хаката буланд хүрч ирэв. Тэд 1274 онд буусан газраасаа хойд болон зүүн талаараа богино зайд байсан бөгөөд үнэндээ япончуудын барьсан хана, хамгаалалтаас цаашгүй байв.Монголын зарим хөлөг онгоцууд эрэг дээр гарсан боловч хамгаалалтын хэрмийг даван гарч чадалгүй сумны сумаар хөөгдөв.Самурай нар хурдан хариу арга хэмжээ авч, түрэмгийлэгчдийг хамгаалагчдын давалгаагаар дайрч, далайн эргийн эхийг үгүйсгэв.Шөнөдөө жижиг завьнууд самурай нарын жижиг бүлгүүдийг булангийн Юань флот руу зөөв.Харанхуйд халхавчлан тэд дайсны хөлөг онгоцонд сууж, чадах чинээгээрээ алагдаж, үүр цайхаас өмнө ухарчээ.Энэхүү дарамтлах тактик нь Юанийн цэргүүдийг Цүшима руу ухрахад хүргэж, тэнд Өмнөд замын армийг хүлээж байв.Гэсэн хэдий ч дараагийн хэдэн долоо хоногт халуун цаг агаарт 3000 хүн ойрын зайн тулаанд амь үрэгджээ.Юанийн хүч хэзээ ч далайн эрэг дээр хүрч чадаагүй.

Гурван зуун хөлөг онгоц 6-р сарын 25-нд Нагато руу дайрсан боловч хөөгдөж, Ики рүү буцахаар болжээ.

Газардах боломжгүй болсон тул Монголын түрэмгийллийн хүч Хакатагийн эсрэг дайралт хийхээр төлөвлөж байсан Шика, Ноко арлуудыг эзэлжээ.Үүний оронд япончууд шөнийн цагаар жижиг хөлөг онгоцон дээр довтолж эхлэв.Хачиман Гудокун Кусано Жирог монгол хөлөг онгоцонд суулгаж, галд шатааж, 21 толгой авч явсан хэмээн үнэлдэг.Маргааш нь Кавано Мичиари хоёр завьтай өдрийн дайралтыг удирдав.Түүний авга ах Мичитоки тэр даруй суманд өртөж, Мичиари мөрөн болон зүүн гараараа шархаджээ.Гэвч дайсны хөлөг онгоцонд суунгуутаа нэгэн том монгол дайчинг хөнөөн баатар болгож, арвин их шагнуулжээ.Такезаки Суенага ч бас Юанийн флотыг дайрсан хүмүүсийн нэг байв.Такезаки мөн монголчуудыг Шика арлаас хөөн гаргахад оролцсон боловч тэр үед шархдаж, тэднийг 6-р сарын 30-нд Ики рүү татахаар тулгасан.Хаката булангийн Японы хамгаалалтыг Коаны тулалдаан гэж нэрлэдэг.

Япончууд түрэмгийллийн флот руу жижиг дайралтаа давтаж, шөнөжингөө үргэлжилсэн.Монголчууд үүний хариуд хөлөг онгоцуудаа гинж, банзаар бэхлэн хамгаалалтын тавцан болгожээ.Хаката булангийн хамгаалалтаас ялгаатай нь энэ үйл явдалд Японы талаас дайралт хийсэн тухай мэдээлэл байхгүй байна.Юаний түүхээс үзвэл, Японы хөлөг онгоцууд жижиг байсан бөгөөд бүгд цохигдсон байдаг

8-р сарын 15-нд японоор камиказе гэгддэг том хар салхи баруун зүгээс флотыг зангуугаар дайрч, сүйрүүлэв.Ирж буй хар салхиг мэдэрсэн Солонгос болон Өмнөд Хятадын тэнгисийн цэрэг ухарч, Имари буланд амжилтгүй бууж, шуурганд сүйрчээ.Мянга мянган цэргүүд модны зүсэм дээр хөвж, эсвэл эрэгт угаагдсан байв.Японы хамгаалагчид Япон руу довтлоход албадан шахагдсан гэж үзсэн Өмнөд Хятадаас бусад бүх хүмүүсийг устгажээ.Амьд үлдсэн хятадын хэлснээр, хар салхины дараа командлагч Фан Вэнху үлдсэн хамгийн сайн хөлөг онгоцуудыг сонгон авч одож, 100 мянга гаруй цэрэг үхсэн байна.Япончууд Такашима арал дээр гурван өдөр гацсаны эцэст довтолж, хэдэн арван мянган хүнийг олзолжээ.Тэднийг Хаката руу нүүлгэн шилжүүлж, тэнд Япончууд бүх Монгол, Солонгос, Хойд Хятадуудыг устгасан.Өмнөд хятадуудыг хэлтрүүлсэн боловч боол болгосон.

Гол дүгнэлтүүд:Ялагдсан Монголын эзэнт гүрэн тэнгисийн цэргийн хүчнийхээ ихэнх хэсгийг алджээ - Монголын тэнгисийн цэргийн батлан ​​хамгаалах хүчин чадал эрс буурсан.Халдлагад зориулж хөлөг онгоцны үйлдвэрлэлийг хариуцаж байсанСолонгос улс их хэмжээний мод огтолж авснаас хойш хөлөг онгоц бүтээх чадвараа, далай тэнгисийг хамгаалах чадвараа алджээ.Нөгөөтэйгүүр,Японд шинээр олж авсан газар нутаг байгаагүй, учир нь энэ нь хамгаалалтын дайн байсан тул Камакура шогунатын улс тулалдаанд оролцсон гокенинд шагнал өгч чадахгүй, эрх мэдэл нь буурчээ.Дараа нь энэ байдлыг далимдуулан япончуудын вокоуд нэгдэх нь нэмэгдэж, Хятад, Солонгосын эрэг рүү дайралт хийх нь ихэссэн.Дайны үр дүнд Япончууд зоригтой, харгис хэрцгий, Япон руу довтлох нь дэмий хоосон байсныгХятадад хүлээн зөвшөөрөх нь улам бүр нэмэгдэв.Мин гүрний үед Япон руу довтлох тухай гурван удаа яригдаж байсан ч энэ дайны үр дүнг харгалзан үзээгүй.