Бар Кохбагийн бослогын дараа Иудейд хүн ам зүйн томоохон өөрчлөлт гарсан.Сири, Финикси, Арабын паган шашинтнууд хөдөө нутагт суурьшсан бол ^[113] Аэлиа Капитолина болон бусад засаг захиргааны төвүүдэд Ромын ахмад дайчид болон эзэнт гүрний баруун хэсгээс суурьшсан хүмүүс суурьшжээ.^[114]Ромчууд Хиллелийн ордны Раббин патриарх "Наси"-д еврейчүүдийг төлөөлөхийг зөвшөөрөв.Иуда ха-Наси хэмээх нэрт Наси нь Мишна номыг эмхэтгэж, боловсролыг чухалчилснаар зарим бичиг үсэг тайлагдаагүй иудейчүүдийг Христийн шашинд оруулахад санамсаргүйгээр хүргэжээ.^[115] Шефарам, Бет Шеарим дахь еврей семинарууд үргэлжлүүлэн тэтгэлэгт хамрагдаж, хамгийн шилдэг эрдэмтэд анх Сепфорис, дараа нь Тибери дахь Синедрионд элсэв.^[116] Галилейн энэ үеийн олон тооны синагогууд ^[117] болон Бейт Шеарим дахь Синедриний удирдагчдын оршуулгын газар ^[118] иудейчүүдийн шашны амьдралын тасралтгүй байдлыг онцолж байна.3-р зуунд Ромын хүнд татвар, эдийн засгийн хямрал нь Еврейн нийгэмлэгүүд болон Талмудын академи цэцэглэн хөгжсөн Сасани гүрэн рүү еврейчүүдийг цаашид нүүдэллэхийг өдөөсөн.^[119] 4-р зуунд эзэн хаан Константины үед томоохон бүтээн байгуулалт өрнөсөн.Тэрээр Константинополь хотыг Зүүн Ромын эзэнт гүрний нийслэл болгож, Христийн шашныг хуульчилсан.Түүний ээж Хелена Иерусалим дахь Христийн шашны гол газруудын барилгын ажлыг удирдаж байв.^[120] Иерусалимыг Аэлиа Капитолина гэдэг нэрээр өөрчилсөн бөгөөд иудейчүүдийг тэнд амьдрахыг хориглосон ч Ариун сүмийн балгасыг үзэхийг зөвшөөрсөн тул Христийн шашинтай хот болжээ.^[120] Энэ эрин үед Христийн шашинтнууд паганизмыг устгах оролдлого хийж, Ромын сүм хийдүүдийг устгахад хүргэсэн.^[121] 351-2 онд Ромын захирагч Константий Галлусын эсрэг еврейчүүдийн бослого Галилейд болжээ.^[122]