Մ.թ.ա. 550–ից 500 թվականներին նոր մարդիկ բնակություն հաստատեցին Տիսա գետի երկայնքով և Տրանսիլվանիայում ։Նրանց ներգաղթը կարող էր կապված լինել կա՛մ Պարսկաստանի թագավոր Դարեհ I-ի (մ.թ.ա. 522 - մ.թ.ա. 486) ռազմական արշավների հետ Բալկանյան թերակղզում, կա՛մ կիմերների և սկյութների միջև մղվող պայքարի հետ։Այն մարդիկ, ովքեր հաստատվել են Տրանսիլվանիայում և Բանատում, կարելի է նույնացնել Ագաթիրսիների հետ (հավանաբար հին թրակական ցեղ, որի ներկայությունը այդ տարածքում արձանագրվել է Հերոդոտոսի կողմից).մինչդեռ նրանք, ովքեր ապրում էին ներկայիս Մեծ Հունգարական հարթավայրում, կարող են նույնացվել Սիգինների հետ:Նոր բնակչությունը ներմուծեց բրուտի անիվի օգտագործումը Կարպատյան ավազանում և սերտ առևտրային կապեր պահպանեց հարևան ժողովուրդների հետ:^[1]