بریتانیایی ها همچنان انتظار داشتند که مجلس بزرگ ملی امتیازاتی بدهد.از اولین سخنرانی، انگلیسی ها مبهوت شدند زیرا آنکارا خواستار اجرای پیمان ملی شد.در طول کنفرانس، نیروهای انگلیسی در قسطنطنیه برای حمله کمالیستی آماده می شدند.در تراکیه هرگز درگیری صورت نگرفت، زیرا واحدهای یونانی قبل از عبور ترکها از تنگه از آسیای صغیر عقب نشینی کردند.تنها امتیازی که عصمت به انگلیسی‌ها داد، توافقی بود که سربازانش بیشتر به سمت داردانل پیشروی نکنند، که تا زمانی که کنفرانس ادامه داشت، پناهگاه امنی برای سربازان بریتانیا بود.کنفرانس بسیار فراتر از انتظارات اولیه به طول انجامید.در نهایت این انگلیسی ها بودند که در مقابل پیشروی های آنکارا تسلیم شدند.آتش بس Mudanya در 11 اکتبر امضا شد.طبق شرایط آن، ارتش یونان به سمت غرب ماریتسا حرکت می کند و تراکیه شرقی را برای متفقین پاکسازی می کند.این توافقنامه از 15 اکتبر اجرایی شد.نیروهای متفقین به مدت یک ماه در تراکیه شرقی خواهند ماند تا نظم و قانون را تضمین کنند.در مقابل، آنکارا ادامه اشغال قسطنطنیه و مناطق تنگه توسط بریتانیا را تا زمان امضای معاهده نهایی به رسمیت خواهد شناخت.