این نبرد شاهد مانور جسورانه ارتش فرانسوی ناپلئون بناپارت ایتالیا بود تا ارتش اتریش به رهبری یوزف آلوینچی را کنار بزند و خط عقب نشینی آن را قطع کند.پیروزی فرانسه در طول سومین تلاش اتریش برای رفع محاصره مانتوا یک رویداد بسیار مهم بود.آلوینچی قصد داشت یک حمله دو جانبه علیه ارتش بناپارت انجام دهد.فرمانده اتریشی به پل داویدویچ دستور داد تا با یک سپاه در امتداد دره رود آدیگه به ​​سمت جنوب پیشروی کند در حالی که آلوینچی ارتش اصلی را در پیشروی از شرق رهبری می کرد.اتریشی ها امیدوار بودند که محاصره مانتوایی را که داگوبرت زیگموند فون وورمسر با یک پادگان بزرگ به دام افتاده بود، بالا ببرند.اگر دو ستون اتریشی به هم متصل می‌شدند و اگر نیروهای ورمسر آزاد می‌شدند، چشم‌انداز فرانسه تاسف‌بار بود.داوودوویچ در کالیانو مقابل کلود هانری بلگراند دی ووبوا به پیروزی رسید و ورونا را از شمال تهدید کرد.در همین حال، آلوینچی یک حمله بناپارت را در باسانو دفع کرد و تقریباً تا دروازه‌های ورونا پیشروی کرد، جایی که او دومین حمله فرانسوی را در کالدیرو شکست داد.بناپارت با ترک لشکر شکست خورده Vaubois برای مهار داوودویچ، همه افراد موجود را جمع کرد و سعی کرد با عبور از Adige جناح چپ آلوینچی را بچرخاند.به مدت دو روز، فرانسوی ها به موقعیت دفاع شده اتریش در آرکول بدون موفقیت حمله کردند.حملات مداوم آنها سرانجام آلوینچی را مجبور به عقب نشینی در روز سوم کرد.آن روز داوودویچ واوبوا را شکست داد، اما دیگر دیر شده بود.پیروزی بناپارت در آرکول به او اجازه داد تا در مقابل داویدویچ تمرکز کند و او را تا دره آدیجه تعقیب کند.آلوینچی که تنها ماند، دوباره ورونا را تهدید کرد.اما بدون حمایت همکارش، فرمانده اتریشی برای ادامه کارزار ضعیف تر از آن بود و دوباره عقب نشینی کرد.وورمسر تلاش کرد تا شکست بخورد، اما تلاش او خیلی دیر در کمپین انجام شد و تأثیری در نتیجه نداشت.سومین تلاش امدادی با کمترین حاشیه شکست خورد.