ماتیاس اولین پادشاه غیر ایتالیایی بود که گسترش سبک رنسانس را در قلمرو خود ترویج کرد.ازدواج او با بئاتریس ناپلی تأثیر هنر و دانش معاصر ایتالیایی را تقویت کرد و تحت سلطنت او بود که مجارستان اولین سرزمین خارج از ایتالیا بود که رنسانس را پذیرفت.اولین ظهور ساختمان ها و آثار سبک رنسانس در خارج از ایتالیا در مجارستان بود.محقق ایتالیایی مارسیلیو فیچینو ماتیاس را با ایده‌های افلاطون درباره یک فیلسوف-شاه که خرد و قدرت را در خود متحد می‌کند، آشنا کرد که ماتیاس را مجذوب خود کرد.ماتیاس شخصیت اصلی در جمهوری‌ها و پادشاهی‌های مقایسه شده اثر اورلیو لیپو براندولینی است، گفت‌وگوی مقایسه‌ای بین دو شکل حکومت.به گفته براندولینی، ماتیاس گفت که یک پادشاه "در رأس قانون قرار دارد و بر آن حکومت می کند" هنگام جمع بندی مفاهیم خود از دولت.ماتیاس همچنین هنر سنتی را پرورش داد.اشعار حماسی و غزل های مجارستانی اغلب در دربار او خوانده می شد.او به نقش خود به عنوان مدافع کاتولیک رومی در برابر عثمانی ها و هوسی ها افتخار می کرد.او مباحثات الهیاتی را آغاز کرد، به عنوان مثال در مورد دکترین لقاح مطهر، و به گفته دومی، از پاپ و ولیعهد او «در زمینه عبادات مذهبی» پیشی گرفت.ماتیاس در دهه 1460 سکه هایی با تصویر مریم باکره منتشر کرد که نشان دهنده ارادت خاص او به فرقه او بود.به ابتکار ماتیاس، اسقف اعظم جان ویتز و اسقف یانوس پانونیوس پاپ پل دوم را متقاعد کردند که به آنها اجازه دهد تا در 29 مه 1465 دانشگاهی در پرسبورگ (اکنون براتیسلاوا در اسلواکی) تأسیس کنند. Academia Istropolitana اندکی پس از مرگ اسقف اعظم بسته شد.ماتیاس در فکر تأسیس دانشگاه جدیدی در بودا بود اما این طرح محقق نشد.زوال (1490-1526)