ولادیسلاو پس از مرگ ماتیاس ادعای مجارستان کرد.رژیم غذایی مجارستان پس از شکست حامیانش جان کوروینوس را به پادشاهی برگزید.دو مدعی دیگر، ماکسیمیلیان هابسبورگ و برادر ولادیسلاو، جان آلبرت، به مجارستان حمله کردند، اما آنها نتوانستند ادعای خود را اثبات کنند و در سال 1491 با ولادیسلاو صلح کردند. تا مسئولیت کامل مدیریت دولتی را بر عهده بگیرد.مانند گذشته در بوهم، همچنین در مجارستان، ولادیسلاو همیشه تصمیمات شورای سلطنتی را تایید می کرد، از این رو لقب مجارستانی او "Dobzse László" (از چک král Dobře، به لاتین rex Bene - "شاه خیلی خوب") به وجود آمد.به دلیل امتیازاتی که او قبل از انتخابش داده بود، خزانه داری سلطنتی نمی توانست یک ارتش دائمی را تأمین مالی کند و ارتش سیاه ماتیاس کوروینوس پس از شورش منحل شد، اگرچه عثمانی ها حملات منظمی را علیه مرز جنوبی انجام دادند و پس از 1493 حتی مناطقی را در کرواسی ضمیمه کردند.در طول سلطنت او، قدرت سلطنتی مجارستان به نفع بزرگان مجارستانی کاهش یافت که از قدرت خود برای محدود کردن آزادی دهقانان استفاده کردند.سلطنت او در مجارستان تا حد زیادی باثبات بود، اگرچه مجارستان تحت فشار مرزی مداوم از سوی امپراتوری عثمانی بود و از طریق شورش György Dózsa گذشت.در 11 مارس 1500، رژیم بوهمی قانون اساسی سرزمینی جدیدی را تصویب کرد که قدرت سلطنتی را محدود می کرد، و ولادیسلاو آن را در سال 1502 امضا کرد. علاوه بر این، او بر ساخت (1493-1502) تالار عظیم ولادیسلاو در بالای کاخ در قلعه پراگ نظارت کرد.