در نوامبر 1347، لویی با حدود 1000 سرباز (مجاری و آلمانی) که اکثراً مزدور بودند عازم ناپل شد.هنگامی که به مرز پادشاهی جوآنا رسید، 2000 شوالیه مجارستانی، 2000 سواره نظام سنگین مزدور، 2000 کماندار اسب کومان و 6000 پیاده نظام سنگین مزدور داشت.او با موفقیت از درگیری در شمال ایتالیا اجتناب کرد و ارتش او حقوق و انضباط خوبی داشت.شاه لویی غارت را ممنوع کرد و تمام آذوقه ها از مردم محلی خریداری و با طلا پرداخت شد.پادشاه مجارستان در سراسر سرزمین لشکرکشی کرد و اعلام کرد که قصد ندارد با هیچ شهر یا ایالت ایتالیا بجنگد و بنابراین مورد استقبال بیشتر آنها قرار گرفت.در همین حین، جوآنا با پسر عمویش لوئی تارانتو ازدواج کرده بود و با دشمن سنتی ناپل، پادشاهی سیسیل، صلح امضا کرده بود.ارتش ناپل، 2700 شوالیه و 5000 پیاده نظام را لویی تارانتو رهبری می کرد.در فولینو، یک نماینده پاپ از لویی خواست که از کار خود صرف نظر کند، زیرا قاتلان قبلاً مجازات شده بودند، و همچنین با توجه به وضعیت ناپل به عنوان یک فیوف پاپ.با این حال او تسلیم نشد و قبل از پایان سال از مرز ناپلی بدون هیچ مقاومتی عبور کرد.