لویی در ژوئیه 1357 به دالماسی لشکرکشی کرد. اسپلیت، تروگیر و شیبنیک به زودی از شر فرمانداران ونیزی خلاص شدند و به لویی تسلیم شدند.ارتش لویی پس از محاصره کوتاهی با کمک مردم شهر، زادار را نیز تصرف کرد.تورتکو اول بوسنی که در سال 1353 جانشین پدرشوهری لویی شده بود، وسترن هوم را به لویی تسلیم کرد که آن قلمرو را به عنوان جهیزیه همسرش ادعا کرد.در معاهده زادار که در 18 فوریه 1358 امضا شد، جمهوری ونیز تمام شهرها و جزایر دالماسی بین خلیج کوارنر و دورازو را به نفع لویی رد کرد.جمهوری راگوزا نیز فرمانروایی لویی را پذیرفت.شهرهای دالماسی جوامع خودگردان باقی ماندند و فقط یک خراج سالیانه و خدمات دریایی به لوئیس مدیون بودند، لویی که همچنین تمام محدودیت های تجاری را که در دوران حکومت ونیزی ها وضع شده بود، لغو کرد.بازرگانان راگوزا صراحتاً حق تجارت آزادانه در صربستان را داشتند حتی در طول جنگ بین مجارستان و صربستان.