در دوران اقلیت لادیسلاو چهارم، گروه‌های بسیاری از بارون‌ها - عمدتاً عباس‌ها، چاک‌ها، کوزگی‌ها، و گوتکلدها- برای کسب قدرت برتر علیه یکدیگر جنگیدند.لادیسلاو در سال 1277 در مجلسی متشکل از پیشوایان، بارون‌ها، اشراف و کومان‌ها در سنین بالا اعلام شد. او با رودولف اول آلمان علیه اتوکار دوم بوهمیا متحد شد.نیروهای او نقش برجسته ای در پیروزی رودولف بر اتوکار در نبرد در مارسفلد در 26 اوت 1278 داشتند.با این حال، لادیسلائوس نتوانست قدرت سلطنتی را در مجارستان بازگرداند.یک نماینده پاپ، فیلیپ، اسقف فرمو، به مجارستان آمد تا به لادیسلائوس در تحکیم اقتدار خود کمک کند، اما پیشوا از حضور هزاران کومان بت پرست در مجارستان شوکه شد.لادیسلاس قول داد که آنها را مجبور خواهد کرد که سبک زندگی مسیحی را اتخاذ کنند، اما آنها از اطاعت از خواسته های قاضی خودداری کردند.لادیسلائوس تصمیم گرفت از کومان ها حمایت کند و فیلیپ فرمو او را تکفیر کرد.کومان ها نماینده را زندانی کردند و پارتیزان های لژات لادیسلوس را گرفتند.در اوایل سال 1280، لادیسلائوس موافقت کرد که کومان ها را متقاعد کند که تسلیم نماینده شوند، اما بسیاری از کومان ها ترجیح دادند مجارستان را ترک کنند.لادیسلاو ارتش کومان را که در سال 1282 به مجارستان حمله کرده بود، شکست داد. مجارستان نیز از حمله مغول در سال 1285 جان سالم به در برد. در آن زمان، لادیسلاو آنقدر نامحبوب شده بود که بسیاری از رعایایش او را به تحریک مغول ها برای حمله به مجارستان متهم کردند.پس از آنکه در سال 1286 همسرش را به زندان انداخت، با معشوقه های کومان خود زندگی کرد.او در سالهای آخر زندگی خود با متحدان کومان خود در سراسر کشور سرگردان بود، اما دیگر نتوانست قدرتمندترین اربابان و اسقف ها را کنترل کند.پاپ نیکلاس چهارم قصد داشت علیه او جنگ صلیبی اعلام کند، اما سه قاتل کومان لادیسلاس را به قتل رساندند.