پس از تلاش های بوریس برای خلع بلا از سلطنت، مجارستان یک سیاست توسعه طلبانه را در پیش گرفت.وقایع نگار توماس سرداکون نقل می کند که گائودیوس، که در سال 1136 اسقف اعظم اسپلیت شد، "از لطف بزرگ پادشاهان مجارستان برخوردار شد" و "اغلب از دربار آنها بازدید می کرد".این گزارش حاکی از آن است که اسپلیت حاکمیت بلا دوم را در حدود سال 1136 پذیرفته است، اما این تفسیر از منابع به طور کلی توسط مورخان پذیرفته نشده است.شرایط دقیق تسلیم بوسنی ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد که این منطقه تا سال 1137، فرمانروایی بلا را بدون مقاومت پذیرفته است. مورخ جان VA Fine می‌نویسد که مناطق شمال شرقی استان بخشی از جهیزیه ملکه هلنا را تشکیل می‌دادند.ارتش مجارستان در حدود سال 1137 به دره رود راما، یکی از شاخه‌های رودخانه نِرتوا نفوذ کرد. اگرچه بلا عنوان پادشاه راما را به نشانه فتح جدید به خود اختصاص داد، اما اشغال دائمی این منطقه ثابت نشده است.سربازان مجارستانی در سال 1139 در لشکرکشی که شاهزاده بزرگ یاروپلک دوم کیف علیه وسوولود کیف در سال 1139 راه اندازی کرد شرکت کردند. بلا اتحاد خود را با امپراتوری مقدس روم تقویت کرد.برای این منظور از مأموریت های اتو بامبرگ در میان پومرانیان حمایت مالی کرد و نامزدی دخترش سوفیا را با هنری پسر کنراد سوم پادشاه جدید آلمان در ژوئن 1139 ترتیب داد.