انقلاب کرامت که با نام‌های انقلاب میدان و انقلاب اوکراین نیز شناخته می‌شود، در فوریه 2014 در پایان تظاهرات یورومیدان در اوکراین رخ داد، زمانی که درگیری‌های مرگبار بین معترضان و نیروهای امنیتی در کیف، پایتخت اوکراین، با سرنگونی او به پایان رسید. ویکتور یانوکوویچ، آغاز جنگ روسیه و اوکراین و سرنگونی دولت اوکراین، رئیس جمهور انتخاب شد.در نوامبر 2013، موجی از اعتراضات گسترده (معروف به یورومیدان) در واکنش به تصمیم ناگهانی رئیس جمهور یانوکوویچ مبنی بر عدم امضای توافقنامه انجمن سیاسی و تجارت آزاد با اتحادیه اروپا، به جای انتخاب روابط نزدیکتر با روسیه و اتحادیه اروپا، به راه افتاد. اتحادیه اقتصادی اوراسیادر فوریه همان سال، ورخوونا رادا (پارلمان اوکراین) با اکثریت قاطع توافق نهایی با اتحادیه اروپا را تصویب کرد.روسیه بر اوکراین فشار آورده بود تا آن را رد کند.این اعتراضات ماه ها ادامه یافت.دامنه آنها با درخواست برای استعفای یانوکوویچ و دولت آزاروف گسترده شد.معترضان با آنچه که فساد گسترده دولتی و سوء استفاده از قدرت، نفوذ الیگارشی ها، خشونت پلیس و نقض حقوق بشر در اوکراین می دانستند، مخالفت کردند.قوانین سرکوبگرانه ضد اعتراض خشم بیشتری را برانگیخت.یک اردوگاه اعتراضی بزرگ و سنگربندی شده، میدان استقلال در مرکز کیف را در طول «قیام میدان» اشغال کرد.در ژانویه و فوریه 2014، درگیری در کیف بین معترضان و پلیس ضد شورش ویژه برکوت منجر به کشته شدن 108 معترض و 13 افسر پلیس و زخمی شدن بسیاری دیگر شد.اولین معترضان در روزهای 19 تا 22 ژانویه در درگیری شدید با پلیس در خیابان هروشفسکی کشته شدند.به دنبال آن معترضان ساختمان های دولتی را در سراسر کشور اشغال کردند.مرگبارترین درگیری ها در 18 تا 20 فوریه بود که شدیدترین خشونت را در اوکراین از زمان به دست آوردن استقلال دوباره داشت.هزاران معترض به رهبری فعالان سپر و کلاه ایمنی به سمت پارلمان پیشروی کردند و توسط تک تیراندازان پلیس تیراندازی شدند.در 21 فوریه، توافقنامه ای بین رئیس جمهور یانوکوویچ و رهبران اپوزیسیون پارلمانی امضا شد که خواستار تشکیل یک دولت موقت، اصلاحات قانون اساسی و انتخابات زودهنگام بود.روز بعد، پلیس از مرکز کیف، که تحت کنترل موثر معترضان قرار گرفت، عقب نشینی کرد.یانوکوویچ از شهر فرار کرد.در آن روز، پارلمان اوکراین با 328 رأی موافق (72.8 درصد از 450 نماینده پارلمان) به برکناری یانوکوویچ از سمت خود رای داد.یانوکوویچ گفت که این رای غیرقانونی و احتمالاً اجباری است و از روسیه کمک خواست.روسیه سرنگونی یانوکوویچ را یک کودتای غیرقانونی می دانست و دولت موقت را به رسمیت نمی شناخت.تظاهرات گسترده، هم موافق و هم علیه انقلاب، در شرق و جنوب اوکراین رخ داد، جایی که یانوکوویچ قبلاً در انتخابات ریاست جمهوری سال 2010 از حمایت قوی برخوردار بود.این اعتراضات به خشونت کشیده شد و منجر به ناآرامی های طرفدار روسیه در سراسر اوکراین، به ویژه در مناطق جنوبی و شرقی این کشور شد.به این ترتیب، مرحله اولیه جنگ روسیه و اوکراین به سرعت به مداخله نظامی روسیه، الحاق کریمه به روسیه، و ایجاد کشورهای جدایی طلب خودخوانده در دونتسک و لوهانسک تبدیل شد.این جرقه جنگ دونباس را برانگیخت و با حمله روسیه به این کشور در سال 2022 به اوج خود رسید.دولت موقت به رهبری آرسنی یاتسنیوک، توافقنامه اتحادیه اروپا را امضا کرد و برکوت را منحل کرد.پترو پوروشنکو پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 2014 (54.7 درصد از آرا در دور اول) رئیس جمهور شد.دولت جدید اصلاحات سال 2004 در قانون اساسی اوکراین را که در سال 2010 به‌عنوان خلاف قانون اساسی لغو شده بود، احیا کرد و کارمندان دولتی مرتبط با رژیم سرنگون شده را آغاز کرد.همچنین یک کمونیزاسیون گسترده از کشور وجود داشت.