انقلاب نارنجی (به اوکراینی: Помаранчева революція، به زبان رومی: Pomarancheva revoliutsiia) مجموعه ای از اعتراضات و رویدادهای سیاسی بود که از اواخر نوامبر 2004 تا ژانویه 2005 در اوکراین و بلافاصله پس از دور دوم انتخابات ریاست جمهوری اوکراین در سال 2004 رخ داد. انتخاباتی که ادعا می شد با فساد گسترده، ارعاب رای دهندگان و تقلب در انتخابات همراه بوده است.کیف، پایتخت اوکراین، با تظاهرات روزانه هزاران معترض، نقطه کانونی جنبش مقاومت مدنی بود.در سراسر کشور، انقلاب با مجموعه ای از اقدامات نافرمانی مدنی، تحصن ها و اعتصابات عمومی سازماندهی شده توسط جنبش مخالف برجسته شد.این اعتراضات به دلیل گزارش های چندین ناظر داخلی و خارجی انتخابات و همچنین تصور عمومی عمومی مبنی بر اینکه نتایج دور دوم انتخابات 21 نوامبر 2004 بین نامزدهای اصلی ویکتور یوشچنکو و ویکتور یانوکوویچ توسط مقامات به نفع انتخابات تقلب شده بود، ایجاد شد. دومی.اعتراضات سراسری زمانی که نتایج دور دوم اولیه باطل شد، به نتیجه رسید و دادگاه عالی اوکراین در 26 دسامبر 2004 تصمیم به رأی گیری مجدد گرفت. تحت نظارت شدید ناظران داخلی و بین المللی، دور دوم «رایگان» اعلام شد. و منصفانه».نتایج نهایی نشان دهنده پیروزی آشکار یوشچنکو بود که حدود 52 درصد آرا را در مقایسه با یانوکوویچ 45 درصد به دست آورد.یوشچنکو برنده رسمی اعلام شد و با تحلیف او در 23 ژانویه 2005 در کیف، انقلاب نارنجی پایان یافت.در سال‌های بعد، انقلاب نارنجی در میان محافل حامی دولت در بلاروس و روسیه بار منفی داشت.در انتخابات ریاست جمهوری سال 2010، پس از اینکه کمیسیون مرکزی انتخابات و ناظران بین المللی اعلام کردند که انتخابات ریاست جمهوری منصفانه برگزار شد، یانوکوویچ جانشین یوشچنکو به عنوان رئیس جمهور اوکراین شد.یانوکوویچ چهار سال بعد در پی درگیری‌های یورومیدان در فوریه ۲۰۱۴ در میدان استقلال کیف از قدرت برکنار شد.برخلاف انقلاب نارنجی بدون خونریزی، این اعتراضات منجر به مرگ بیش از 100 نفر شد که عمدتاً بین 18 تا 20 فوریه 2014 رخ داد.