در اواخر سال 1976، افکار طبقه متوسط ​​متوسط ​​از فعالیت دانشجویانی که به طور فزاینده ای به سمت چپ حرکت کرده بودند، روی گردان شده بود.ارتش و احزاب راست با متهم کردن فعالان دانشجویی به "کمونیست" بودن، جنگ تبلیغاتی علیه لیبرالیسم دانشجویی را آغاز کردند و از طریق سازمان‌های شبه‌نظامی رسمی مانند ناوافون، پیشاهنگ‌های دهکده و گورهای سرخ، بسیاری از این دانشجویان کشته شدند.وقتی تانوم کیتیکاچورن به تایلند بازگشت تا وارد یک صومعه سلطنتی به نام Wat Bovorn شود، مسائل در اکتبر به اوج خود رسید.تنش بین کارگران و کارخانه داران شدید شد، زیرا جنبش حقوق مدنی پس از سال 1973 فعال تر شد. سوسیالیسم و ​​ایدئولوژی چپ در میان روشنفکران و طبقه کارگر محبوبیت یافت.فضای سیاسی بیش از پیش متشنج شد.کارگران پس از اعتراض به یک کارخانه دار در ناخون پاتوم حلق آویز شدند.نسخه تایلندی مک کارتیسم ضد کمونیستی به طور گسترده گسترش یافت.هرکسی که تظاهراتی را به راه انداخت می‌توانست متهم شود که بخشی از یک توطئه کمونیستی است.در سال 1976، دانشجویان معترض پردیس دانشگاه Thammasat را اشغال کردند و اعتراضاتی را به دلیل مرگ خشونت‌آمیز کارگران برگزار کردند و قربانیانی را که ظاهراً یکی از آنها شباهت داشت به ولیعهد واجیرالونگکورن به دار آویختند.برخی از روزنامه‌های روز بعد، از جمله بانکوک پست، نسخه تغییر یافته‌ای از عکس این رویداد را منتشر کردند که نشان می‌داد معترضان مرتکب lèse magesté شده‌اند.نمادهای راست‌گرا و فوق‌محافظه‌کار مانند سماک سونداراویج، معترضان را به باد انتقاد گرفتند، و ابزارهای خشونت‌آمیز برای سرکوب آنها را تحریک کردند، که در قتل عام 6 اکتبر 1976 به اوج خود رسید.ارتش شبه‌نظامی‌ها را به راه انداخت و خشونت‌های اوباش را به دنبال داشت که در آن تعداد زیادی کشته شدند.