جانشین شاه چولالانگکورن، پادشاه راما ششم در اکتبر 1910 بود که بیشتر به نام واجیراوود شناخته می شد.او به عنوان ولیعهد سیامی در بریتانیای کبیر در دانشگاه آکسفورد در رشته حقوق و تاریخ تحصیل کرده بود.پس از به سلطنت رسیدن، مقامات مهمی را برای دوستان فداکار خود که جزء اشراف نبودند و حتی از پیشینیان خود دارای شایستگی کمتری بودند، بخشید، اقدامی که تاکنون در سیام بی سابقه بوده است.در سلطنت او (1910-1925) تغییرات زیادی ایجاد شد که سیام را به کشورهای مدرن نزدیکتر کرد.به عنوان مثال، تقویم میلادی معرفی شد، همه شهروندان کشورش باید نام خانوادگی را می پذیرفتند، زنان را به پوشیدن دامن و فرهای بلند تشویق می کردند و قانون شهروندی، اصل "Ius sanguinis" تصویب شد.در سال 1917 دانشگاه چولالانگکورن تأسیس شد و آموزش مدرسه برای همه افراد 7 تا 14 ساله معرفی شد.شاه وجیراوود علاقه مند ادبیات، تئاتر بود، او بسیاری از ادبیات خارجی را به تایلندی ترجمه کرد.او بنیان معنوی نوعی ناسیونالیسم تایلندی را ایجاد کرد، پدیده ای که در سیام ناشناخته است.او مبتنی بر وحدت ملت، بودیسم و ​​سلطنت بود و خواستار وفاداری رعایای خود به هر سه نهاد بود.شاه وجیراوود نیز به یک سینیستیستی غیر منطقی و متناقض پناه برد.در نتیجه مهاجرت دسته جمعی، برخلاف موج های مهاجرت قبلی از چین، زنان و کل خانواده ها نیز وارد این کشور شده بودند که به این معنی بود که چینی ها کمتر جذب شده و استقلال فرهنگی خود را حفظ کردند.وی در مقاله ای که توسط پادشاه وجیراوود با نام مستعار منتشر شد، اقلیت چینی را یهودیان شرق توصیف کرد.در سال 1912، یک شورش کاخ، که توسط افسران نظامی جوان طراحی شد، تلاش ناموفقی برای سرنگونی و جایگزینی شاه کرد.^[61] اهداف آنها تغییر سیستم حکومتی، سرنگونی رژیم باستانی و جایگزینی آن با یک سیستم مشروطه مدرن و غربی و شاید جایگزینی راما ششم با شاهزاده ای بود که نسبت به عقاید آنها دلسوزتر بود، ^[62] اما پادشاه رفت. علیه توطئه گران، و بسیاری از آنها را به حبس های طولانی محکوم کرد.اعضای توطئه متشکل از ارتش و نیروی دریایی، وضعیت سلطنت، به چالش کشیده شده بود.