در سال 1902، عبدالعزیز آل سعود، رهبر آل سعود، از تبعید در کویت بازگشت و سلسله ای از فتوحات را آغاز کرد که با تصرف ریاض از آل راشد آغاز شد.این فتوحات پایه و اساس دولت سوم سعودی و در نهایت دولت مدرن عربستان سعودی را که در سال 1930 تأسیس شد، ایجاد کرد. فتوحات^[28]در سال 1906، عبدالعزیز الرشید را از نجد بیرون کرد و به عنوان مشتری عثمانی به رسمیت شناخته شد.در سال 1913، الحسا را ​​از عثمانی ها تصرف کرد و کنترل سواحل خلیج فارس و ذخایر نفتی آینده را به دست آورد.عبدالعزیز از شورش اعراب اجتناب کرد و در سال 1914 فرمانروایی عثمانی را به رسمیت شناخت و بر شکست دادن الرشید در شمال عربستان متمرکز شد.در سال 1920، اخوان عسیر را در جنوب غربی تصرف کرد و در سال 1921، عبدالعزیز شمال عربستان را پس از شکست دادن الرشید ضمیمه کرد.^[29]عبدالعزیز در ابتدا از حمله به حجاز که توسط بریتانیا محافظت می شد اجتناب کرد.با این حال، در سال 1923، با عقب نشینی بریتانیا، حجاز را هدف قرار داد که منجر به فتح آن در پایان سال 1925 شد. در ژانویه 1926، عبدالعزیز خود را پادشاه حجاز، و در ژانویه 1927، پادشاه نجد اعلام کرد.نقش اخوان در این فتوحات حجاز را تغییر داد و فرهنگ وهابی را تحمیل کرد.^[30]معاهده جده در ماه مه 1927 استقلال قلمرو عبدالعزیز را که در آن زمان به عنوان پادشاهی حجاز و نجد شناخته می شد، به رسمیت شناخت.^[29] پس از فتح حجاز، اخوان به دنبال گسترش به قلمرو بریتانیا بود اما توسط عبدالعزیز متوقف شد.شورش اخوان در نبرد سابیلا در سال 1929 سرکوب شد ^{[. 31]}در سال 1932 پادشاهی های حجاز و نجد متحد شدند و پادشاهی عربستان سعودی را تشکیل دادند.^[28] مرزها با کشورهای همسایه از طریق معاهدات در دهه 1920 ایجاد شد، و مرز جنوبی با یمن توسط معاهده طائف در سال 1934 پس از یک درگیری کوتاه مرزی مشخص شد.^[32]