شرکت ژپیدها در لشکرکشی‌های هون‌ها علیه امپراتوری روم، غنایم زیادی برای آنها به ارمغان آورد که به توسعه اشراف غنی گپید کمک کرد.[ ^{[12] []} یک "میزبان بی شمار" به فرماندهی آرداریک جناح راست ارتش آتیلا هون را در نبرد دشت های کاتالونیا در سال 451 تشکیل داد. و فرانک ها یکدیگر را ملاقات کردند، دومی برای رومی ها و اولی برای هون ها جنگیدند، و به نظر می رسد که تا حدی با یکدیگر جنگیده اند.آتیلا هون به طور غیرمنتظره ای در سال 453 درگذشت. درگیری ها بین پسران او به یک جنگ داخلی تبدیل شد و مردم تابعه را قادر ساخت تا در شورش قیام کنند.^[14] به گفته ی جوردن، پادشاه گپید، آرداریک، که "به دلیل اینکه با بسیاری از ملل مانند بردگان بدترین شرایط رفتار می شد، خشمگین شد" ^[15] اولین کسی بود که علیه هون ها اسلحه به دست گرفت.نبرد سرنوشت‌ساز در رودخانه (ناشناس) ندائو در پانونیا در سال 454 یا 455 انجام شد. ^[16] در این نبرد، ارتش متحد گپیدها، روگی‌ها، سرماتی‌ها و سوئیبی‌ها هون‌ها و متحدانشان از جمله استروگوت‌ها را شکست دادند.^[17] این ژپیدها بودند که در میان متحدان قدیمی آتیلا رهبری را به دست گرفتند و یکی از بزرگترین و مستقل‌ترین پادشاهی‌های جدید را تأسیس کردند و بدین ترتیب «پایتختی ارجمند که پادشاهی آنها را برای بیش از یک قرن حفظ کرد» به دست آوردند.^[18] بخش بزرگی از استان روم سابق داکیا، در شمال دانوب را پوشش می‌داد، و در مقایسه با سایر پادشاهی‌های دانوبی میانه، نسبتاً با روم درگیر نبود.ژپیدها یک قرن بعد در سال 567 توسط لومباردها و آوارها شکست خوردند، زمانی که قسطنطنیه هیچ حمایتی از آنها نکرد.برخی از ژپیدها در فتح بعدی ایتالیا به لومباردها پیوستند، برخی به قلمرو روم نقل مکان کردند، و برخی دیگر از ژپیدها پس از تسخیر آن توسط آوارها همچنان در منطقه پادشاهی قدیمی زندگی می کردند.