حملات بمبئی 2008 که به حملات 26/11 نیز معروف است، مجموعه ای از حوادث تروریستی هولناکی بود که در نوامبر 2008 رخ داد. این حملات توسط 10 نفر از اعضای لشکر طیبه، یک سازمان اسلامگرای ستیزه جو مستقر در پاکستان ، اعدام شدند.در طی چهار روز، آنها 12 تیراندازی و بمب گذاری هماهنگ در سراسر بمبئی انجام دادند که منجر به محکومیت گسترده در سراسر جهان شد.این حملات از روز چهارشنبه 26 نوامبر آغاز شد و تا شنبه 29 نوامبر 2008 ادامه داشت. در مجموع 175 نفر از جمله 9 نفر از مهاجمان کشته و بیش از 300 نفر زخمی شدند.^[60]این حملات چندین مکان را در جنوب بمبئی مورد هدف قرار دادند، از جمله پایانه چاتراپاتی شیواجی ماهاراج، اوبروی ترایدنت، کاخ و برج تاج، کافه لئوپولد، بیمارستان کاما، خانه نریمان، سینما مترو و مناطق پشت ساختمان تایمز آو ایندیا و سنت سنت. کالج خاویر.علاوه بر این، انفجاری در مازاگان، در منطقه بندر بمبئی، و انفجاری دیگر در تاکسی در ویل پارل رخ داد.تا صبح روز 28 نوامبر، تمام مکان‌ها، به جز هتل تاج، توسط پلیس بمبئی و نیروهای امنیتی محافظت شده بود.محاصره هتل تاج در 29 نوامبر از طریق عملیات تورنادو سیاه که توسط گارد امنیت ملی هند (NSG) انجام شد، به پایان رسید که منجر به کشته شدن بقیه مهاجمان شد.اجمل کسب، تنها مهاجمی که زنده دستگیر شده بود، در سال 2012 اعدام شد. او قبل از اعدام، فاش کرد که مهاجمان از اعضای لشکر طیبه بودند و از پاکستان هدایت می شدند و ادعاهای اولیه دولت هند را تأیید می کرد.پاکستان اعتراف کرد که کسب یک شهروند پاکستانی است.ذکیور رحمان لخوی، که به عنوان طراح اصلی این حملات معرفی شده بود، در سال 2015 به قید وثیقه آزاد شد و بعداً در سال 2021 دوباره دستگیر شد. رفتار دولت پاکستان با افراد دخیل در این حملات موضوع جنجال و انتقاد از جمله اظهارنظرهای سابق بوده است. نواز شریف نخست وزیر پاکستان.در سال 2022، ساجد مجید میر، یکی از طراحان این حمله، در پاکستان به دلیل حمایت مالی از فعالیت های تروریستی محکوم شد.حملات بمبئی به طور قابل توجهی بر روابط هند و پاکستان تأثیر گذاشت و منجر به افزایش تنش ها و نگرانی بین المللی در مورد تروریسم فرامرزی و امنیت منطقه شد.این حادثه همچنان یکی از بدنام ترین اقدامات تروریستی در تاریخ هند است و پیامدهای ماندگاری بر تلاش های جهانی ضد تروریسم و ​​سیاست های امنیت داخلی هند داشته است.