در زمان افزایش همکاری بین متفقین غربی و اتحاد جماهیر شوروی در پی تهاجم نازی ها در سال 1941، نفوذ دولت لهستانی در تبعید با مرگ نخست وزیر ولادیسلاو سیکورسکی، تواناترین رهبر آن، به طور جدی کاهش یافت. در یک سانحه هوایی در 4 ژوئیه 1943. در همان زمان، سازمان های غیرنظامی و نظامی لهستانی-کمونیست مخالف دولت، به رهبری واندا واسیلوسکا و حمایت استالین، در اتحاد جماهیر شوروی تشکیل شدند.در ژوئیه 1944، ارتش سرخ شوروی و ارتش خلق لهستان تحت کنترل شوروی وارد قلمرو لهستان آینده پس از جنگ شدند.در نبردهای طولانی در سال‌های 1944 و 1945، شوروی و متحدان لهستانی آن‌ها ارتش آلمان را با هزینه بیش از 600000 سرباز شوروی شکست داده و از لهستان بیرون کردند.بزرگترین اقدام جنبش مقاومت لهستان در جنگ جهانی دوم و یک رویداد سیاسی مهم، قیام ورشو بود که در 1 اوت 1944 آغاز شد. این قیام، که اکثر مردم شهر در آن شرکت داشتند، توسط ارتش داخلی زیرزمینی تحریک شد و مورد تایید قرار گرفت. توسط دولت لهستانی در تبعید در تلاش برای ایجاد یک اداره غیرکمونیستی لهستان قبل از ورود ارتش سرخ.این قیام در ابتدا به عنوان یک تظاهرات مسلحانه کوتاه مدت برنامه ریزی شده بود، به این امید که نیروهای شوروی که به ورشو نزدیک می شوند در هر نبردی برای تصرف شهر کمک کنند.با این حال، شوروی هرگز با مداخله موافقت نکرده بود و پیشروی خود را در رودخانه ویستولا متوقف کردند.آلمانی ها از این فرصت برای سرکوب وحشیانه نیروهای زیرزمینی لهستانی طرفدار غرب استفاده کردند.این قیام شدید دو ماه طول کشید و منجر به کشته یا اخراج صدها هزار غیرنظامی از شهر شد.پس از تسلیم شدن لهستانی های شکست خورده در 2 اکتبر، آلمان ها به دستور هیتلر یک تخریب برنامه ریزی شده ورشو را انجام دادند که زیرساخت های باقی مانده شهر را از بین برد.ارتش اول لهستان که در کنار ارتش سرخ شوروی می جنگید، در 17 ژانویه 1945 وارد ورشو ویران شده شد.