قیام ملی برنامه ریزی شده تحقق نیافت زیرا مقامات در تقسیمات متوجه آمادگی های پنهانی شدند.قیام لهستان بزرگ در اوایل سال 1846 به یک شکست ختم شد. در قیام کراکوف در فوریه 1846، اقدامات میهن پرستانه با مطالبات انقلابی ترکیب شد، اما نتیجه آن الحاق شهر آزاد کراکوف به تقسیم اتریش بود.مقامات اتریشی از نارضایتی دهقانان سوء استفاده کردند و روستاییان را علیه واحدهای شورشی تحت سلطه اشراف تحریک کردند.این منجر به کشتار گالیسیا در سال 1846 شد، شورشی در مقیاس وسیع از رعیت‌ها که به دنبال رهایی از شرایط پسا فئودالی کار اجباری خود بودند، همانطور که در عوام انجام می‌شد.این قیام بسیاری را از اسارت رها کرد و تصمیماتی را شتاب داد که منجر به الغای رعیت لهستانی در امپراتوری اتریش در سال 1848 شد. موج جدیدی از مشارکت لهستانی در جنبش های انقلابی به زودی در تقسیمات و در سایر بخش های اروپا در چارچوب پارتیشن ها رخ داد. انقلاب های بهار ملل 1848 (مثلاً مشارکت جوزف بم در انقلاب های اتریش و مجارستان).انقلاب‌های 1848 آلمان، قیام لهستان بزرگ در سال 1848 را تسریع کرد، که در آن دهقانان بخش پروس، که تا آن زمان عمدتاً از حق رای برخوردار بودند، نقش برجسته‌ای ایفا کردند.