در مارس 1956، پس از بیستمین کنگره حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی در مسکو که استالین زدایی را آغاز کرد، ادوارد اوچاب به جای بولسلاو بیروت درگذشته به عنوان دبیر اول حزب متحد کارگران لهستان انتخاب شد.در نتیجه، لهستان به سرعت تحت تأثیر ناآرامی های اجتماعی و اقدامات اصلاح طلبانه قرار گرفت.هزاران زندانی سیاسی آزاد شدند و بسیاری از افرادی که قبلا تحت آزار و اذیت قرار گرفته بودند رسما بازپرور شدند.شورش های کارگری در پوزنان در ژوئن 1956 با خشونت سرکوب شد، اما باعث شکل گیری یک جریان اصلاح طلب در حزب کمونیست شد.در بحبوحه تحولات اجتماعی و ملی تداومی، تغییر بیشتر در رهبری حزب به عنوان بخشی از آنچه به عنوان اکتبر لهستانی 1956 شناخته می شود، روی داد. رژیم در حالی که اکثر اهداف سنتی کمونیستی اقتصادی و اجتماعی را حفظ کرد، رژیم به رهبری ولادیسلاو گومولکا، اولین رژیم جدید دبیر PZPR، زندگی داخلی را در لهستان آزاد کرد.وابستگی به اتحاد جماهیر شوروی تا حدودی کاهش یافت و روابط دولت با کلیسا و فعالان غیر روحانی کاتولیک پایه جدیدی قرار گرفت.توافقنامه بازگشت با اتحاد جماهیر شوروی امکان بازگرداندن صدها هزار لهستانی را که هنوز در دست شوروی بودند، از جمله بسیاری از زندانیان سیاسی سابق را فراهم کرد.تلاش‌های جمع‌سازی رها شد - زمین‌های کشاورزی، برخلاف سایر کشورهای کامکن، بیشتر در مالکیت خصوصی خانواده‌های کشاورز باقی ماند.مقررات دولتی محصولات کشاورزی با قیمت های ثابت و مصنوعی پایین کاهش یافت و از سال 1972 حذف شد.انتخابات مجلس شورای اسلامی سال 57 با ثبات سیاسی چندین ساله همراه بود که با رکود اقتصادی و کاهش اصلاحات و اصلاح طلبان همراه بود.یکی از آخرین ابتکارات دوره کوتاه اصلاحات، ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته ای در اروپای مرکزی بود که در سال 1957 توسط آدام راپکی، وزیر امور خارجه لهستان پیشنهاد شد.فرهنگ در جمهوری خلق لهستان، به درجات مختلف مرتبط با مخالفت روشنفکران با سیستم اقتدارگرا، در زمان گومولکا و جانشینانش به سطح پیچیده ای توسعه یافت.روند خلاقیت اغلب توسط سانسور دولتی به خطر افتاد، اما آثار قابل توجهی در زمینه هایی مانند ادبیات، تئاتر، سینما و موسیقی و غیره خلق شد.روزنامه‌نگاری با درک پنهان و انواع فرهنگ عامه بومی و غربی به خوبی نمایان شد.اطلاعات و آثار بدون سانسور تولید شده توسط محافل مهاجر از طریق کانال های مختلف منتقل می شد.مجله فرهنگی مستقر در پاریس چارچوبی مفهومی برای پرداختن به مسائل مرزها و همسایگان لهستان آزاد آینده ایجاد کرد، اما برای لهستانی‌های معمولی رادیو اروپای آزاد از اهمیت بالایی برخوردار بود.