انقلاب 1905-1907 در لهستان روسیه، نتیجه سال‌ها سرخوردگی سیاسی سرکوب‌شده و سرکوب جاه‌طلبی‌های ملی، با مانورهای سیاسی، اعتصابات و شورش مشخص شد.این شورش بخشی از ناآرامی های بسیار گسترده تر در سراسر امپراتوری روسیه بود که با انقلاب عمومی 1905 مرتبط بود. در لهستان، چهره های انقلابی اصلی رومن دموفسکی و یوزف پیلسودسکی بودند.دموفسکی با جنبش ملی گرای راست دموکراسی ملی مرتبط بود، در حالی که پیلسودسکی با حزب سوسیالیست لهستان مرتبط بود.با برقراری مجدد کنترل توسط مقامات در داخل امپراتوری روسیه، شورش در کنگره لهستان که تحت حکومت نظامی قرار گرفته بود نیز خشک شد، تا حدی در نتیجه امتیازات تزاری در زمینه‌های حقوق ملی و کارگران، از جمله نمایندگی لهستان در کشور جدید. دومای روسیه را ایجاد کرد.فروپاشی شورش در تقسیم روسیه، همراه با تشدید آلمانی شدن در تقسیم پروس، گالیسیا اتریش را به عنوان قلمرویی تبدیل کرد که احتمالاً اقدامات میهن پرستانه لهستانی در آن شکوفا می شد.در تقسیم اتریش، فرهنگ لهستان آشکارا پرورش داده شد، و در تقسیم پروس، سطح تحصیلات و استانداردهای زندگی بالا وجود داشت، اما تقسیم روسیه برای ملت لهستان و آرمان های آن اهمیت اولیه داشت.حدود 15.5 میلیون لهستانی زبان در مناطقی زندگی می کردند که بیشترین جمعیت را لهستانی ها داشتند: بخش غربی تقسیم روسیه، بخش پروس و بخش غربی اتریش.سکونت گاه لهستانی ها در منطقه وسیعی به سمت شرق، از جمله بیشترین تمرکز آن در منطقه ویلنیوس، تنها بیش از 20 درصد از این تعداد را شامل می شود.سازمان‌های شبه‌نظامی لهستانی که به سمت استقلال گرایش داشتند، مانند اتحادیه مبارزات فعال، در سال‌های 1908-1914، عمدتاً در گالیسیا تشکیل شدند.لهستانی ها در آستانه جنگ جهانی اول تقسیم شدند و احزاب سیاسی آنها متلاشی شدند و دموفسکی دموکراسی (طرفدار آنتانت) و جناح پیلسودسکی مواضع مخالفی را به دست گرفتند.