ریشه‌های تاریخ لهستان را می‌توان در دوران باستان جستجو کرد، زمانی که قلمرو لهستان کنونی توسط قبایل مختلفی از جمله سلت‌ها، سکاها، قبیله‌های ژرمنی، سرماتی‌ها، اسلاوها و بالت‌ها سکونت داشتند.با این حال، این لچیت‌های اسلاوی غربی، نزدیک‌ترین اجداد لهستانی‌های قومی، بودند که در قرون وسطی اولیه در سرزمین‌های لهستان سکونتگاه‌های دائمی ایجاد کردند.پولان های غربی لچیتی، قبیله ای که نام آن به معنای "مردم ساکن در مزارع باز" است، بر منطقه تسلط یافتند و نام خود را به لهستان - که در دشت شمال مرکزی اروپا قرار دارد - دادند.طبق افسانه اسلاوها، برادران لخ، چک و روس با هم در حال شکار بودند که هر یک از آنها به سمت دیگری رفتند، جایی که بعداً ساکن شدند و قبیله خود را تأسیس کردند.چک به سمت غرب، روس به شرق و لخ به سمت شمال رفت.در آنجا، لخ عقاب سفید زیبایی را دید که نسبت به توله هایش خشن و محافظ به نظر می رسید.پشت این پرنده شگفت‌انگیز که بال‌هایش را گشوده بود، خورشید قرمز طلایی ظاهر شد و لخ فکر کرد که این نشانه ماندن در این مکان است که او آن را گنیزنو نامید.Gniezno اولین پایتخت لهستان بود و نام آن به معنای "خانه" یا "لانه" بود در حالی که عقاب سفید به عنوان نماد قدرت و غرور ایستاده بود.