شاهزاده ولادیمیر جانشین برادرزاده اش وویسلاو شد.منابع بیزانس او ​​را: تراوونجانین و دوکلجانین می نامند.پس از اولین قیام نافرجام علیه بیزانس، در سال 1036 به زندان افتاد.در قسطنطنیه، جایی که از آنجا گریخت، در سال 1037 یا 1038. در دوکلجا بیزانس، او شورش کرد و به سایر قبایل که حکومت بیزانس را به رسمیت می شناختند حمله کرد.در طول سلطنت او، مهم ترین رویداد نبرد بار در سال 1042 بود. در آن شاهزاده وویسلاو با پیروزی بزرگی بر ارتش بیزانس استقلال را به ارمغان آورد.این شاهزاده صرب از آن زمان در تواریخ بیزانسی زتا نامیده می شود و این نام به تدریج جایگزین نام قدیمی (دوکلیا) می شود.نتیجه پیروزی در بار این بود که دوکلیا یکی از اولین کشورهای صرب بود که بیزانس به طور رسمی حاکمیت و استقلال دولت را به رسمیت شناخت.بر اساس شجره نامه بار، وی 25 سال حکومت کرد.تا سال 1046، دوکلیا توسط پنج برادر، به عنوان اربابان منطقه، شاهزادگان بخش‌های جداگانه، تحت اقتدار عالی مادر و بزرگ‌ترین گوجیسلاو اداره می‌شد.در این دوره از حکومت مشترک برادران، قدیمی ترین قرارداد رسمی کتبی شناخته شده در ایالت دوکلا ایجاد شد.محتوای قرارداد منعقد شده بین شاهزادگان دوکلجان، برادران میهایلو (حاکم اوبلیک) و ساگنک (حاکم گورسکا ژوپا) در شجره نامه بار بازگو شده است.