کوالالامپور، که در اصل یک دهکده کوچک بود، در اواسط قرن نوزدهم در نتیجه رشد صنعت معدن قلع تاسیس شد.این منطقه معدنچیان چینی را که در اطراف رودخانه سلانگور معادن راه اندازی کردند و سوماتران ها که خود را در منطقه Ulu Klang مستقر کرده بودند، جذب کرد.این شهر در اطراف میدان بازار اولد شکل گرفت، با جاده هایی که به مناطق مختلف معدن امتداد داشتند.تاسیس کوالالامپور به عنوان یک شهر مهم در حدود سال 1857 زمانی رخ داد که راجه عبدالله بن راجا جعفر و برادرش، با کمک مالی از بازرگانان چینی مالاکایی، معدنچیان چینی را برای افتتاح معادن جدید قلع به کار گرفتند.این معادن به رگ حیات شهر تبدیل شد که به عنوان محل جمع آوری و پراکندگی قلع عمل می کرد.کوالالامپور در سال های اولیه خود با چالش های متعددی روبرو بود.ساختمان‌های چوبی و «اتاپ» (کاهگلی از درخت خرما) مستعد آتش‌سوزی بودند و شهر به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش گرفتار بیماری‌ها و سیل‌ها بود.علاوه بر این، شهر درگیر جنگ داخلی سلانگور شد و جناح های مختلف برای کنترل معادن غنی قلع با هم رقابت می کردند.شخصیت های مهمی مانند یاپ آه لوی، سومین کاپیتان چینی کوالالامپور، در این دوران پرتلاطم نقش های محوری ایفا کردند.رهبری یاپ و اتحاد او با مقامات انگلیسی، از جمله فرانک سوتنهام، به بهبود و رشد شهر کمک کرد.نفوذ استعماری بریتانیا در شکل گیری هویت مدرن کوالالامپور مؤثر بود.در زمان مقیم بریتانیا، فرانک سوئتنهام، شهر دستخوش پیشرفت های قابل توجهی شد.بناها موظف شدند برای مقاومت در برابر آتش از آجر و کاشی ساخته شوند، خیابان‌ها تعریض شدند و سرویس بهداشتی بهبود یافت.ایجاد یک خط راه آهن بین کوالالامپور و کلنگ در سال 1886 رشد شهر را افزایش داد و جمعیت آن از 4500 نفر در سال 1884 به 20000 نفر در سال 1890 رسید. ایالات فدرال مالایی تازه تاسیس