لشکرکشی کریمه در سپتامبر 1854 آغاز شد. در هفت ستون، 400 کشتی از وارنا حرکت کردند که هر کشتی بخار دو کشتی بادبانی را یدک می کشید.با لنگر انداختن در 13 سپتامبر در خلیج Eupatoria، شهر تسلیم شد و 500 تفنگدار دریایی برای اشغال آن فرود آمدند.شهر و خلیج در صورت بروز فاجعه موقعیتی را برای بازگشت فراهم می کنند.نیروهای متفقین به خلیج کالامیتا در ساحل غربی کریمه رسیدند و در 14 سپتامبر شروع به پیاده شدن کردند.شاهزاده الکساندر سرگیویچ منشیکوف، فرمانده نیروهای روسیه در کریمه غافلگیر شد.او فکر نمی کرد که متحدان تا این حد نزدیک به شروع زمستان حمله کنند و نتوانست نیروهای کافی برای دفاع از کریمه را بسیج کند.پیاده شدن سربازان و سواره نظام بریتانیا پنج روز طول کشید.بسیاری از مردان مبتلا به وبا بودند و مجبور شدند از قایق ها خارج شوند.هیچ امکاناتی برای جابجایی تجهیزات از طریق زمین وجود نداشت، بنابراین باید مهمانانی فرستاده می‌شدند تا گاری‌ها و واگن‌ها را از مزارع محلی تاتار بدزدند.تنها غذا یا آب برای مردان، جیره سه روزه ای بود که در وارنا به آنها داده شده بود.هیچ چادر یا کیسه‌ای از کشتی‌ها تخلیه نمی‌شد، بنابراین سربازان اولین شب‌های خود را بدون سرپناه و بدون محافظت از باران شدید یا گرمای طوفان سپری کردند.علیرغم اینکه برنامه های حمله غافلگیرانه به سواستوپل به دلیل تأخیرها تضعیف شد، شش روز بعد در 19 سپتامبر، ارتش سرانجام با ناوگان خود به سمت جنوب حرکت کرد.این راهپیمایی شامل عبور از پنج رودخانه بود: بولگانک، آلما، کاچا، بلبک و چرنایا.صبح روز بعد، ارتش متفقین برای درگیری با روسها که نیروهایشان در آن سوی رودخانه، در ارتفاعات آلما بودند، به پایین دره رفتند.