در دسامبر 1855، تزار نیکلاس اول به شاهزاده الکساندر منشیکوف، فرمانده کل روسیه برای جنگ کریمه نامه نوشت و خواستار این شد که نیروهای کمکی ارسال شده به کریمه برای اهداف مفیدی قرار گیرند و ابراز نگرانی کرد که فرود آمدن دشمن در اوپاتوریا یک هدف باشد. خطرتزار به حق می ترسید که نیروهای متفقین اضافی در Eupatoria، واقع در 75 کیلومتری شمال سباستوپل، بتوانند کریمه را از روسیه در تنگه Perekop قطع کنند و جریان ارتباطات، مواد و نیروهای کمکی را قطع کنند.مدت کوتاهی پس از آن، شاهزاده منشیکوف به افسران خود در کریمه اطلاع داد که تزار نیکلاس اصرار داشت که Eupatoria تصرف شود و در صورت عدم امکان از بین بردن آن.برای انجام این حمله، منشیکوف افزود که به او اجازه داده شده است که از نیروهای کمکی در حال حاضر در مسیر کریمه از جمله لشکر 8 پیاده نظام استفاده کند.منشیکوف سپس اقدام به انتخاب یک افسر فرمانده برای حمله کرد که گزینه اول و دوم او هر دو مأموریت را رد کردند و بهانه‌هایی برای اجتناب از رهبری حمله‌ای که هیچ‌کدام فکر نمی‌کردند نتیجه موفقیت‌آمیزی داشته باشد، بیاورند.در نهایت، منشیکوف سپهبد استپان خرولف، افسر ستاد توپخانه را که مایل بود «دقیقاً همان کاری را که به او می‌گویید» انجام دهد، به عنوان افسر مسئول کل این تعهد انتخاب کرد.تقریباً در ساعت 6 صبح اولین گلوله ها شلیک شد که ترک ها شروع به گلوله باران عمومی کردند که با شلیک تفنگ پشتیبانی می شد.روس‌ها به همان سرعتی که می‌توانستند پاسخ دهند، آتش توپخانه خود را آغاز کردند.حدود یک ساعت هر دو طرف به بمباران یکدیگر ادامه دادند.در این مدت، خرولف ستون خود را در سمت چپ تقویت کرد، توپخانه خود را تا 500 متری دیوارهای شهر پیش برد و شروع به متمرکز کردن آتش توپ خود در مرکز ترکیه کرد.اگرچه اسلحه‌های ترکیه از کالیبر بزرگ‌تری برخوردار بودند، توپخانه روسی شروع به موفقیت در این حمله کرد.اندکی پس از آن، هنگامی که آتش ترکیه کاهش یافت، روس ها شروع به پیشروی پنج گردان پیاده نظام به سمت دیوارهای شهر در سمت چپ کردند.در این مرحله، حمله عملا متوقف شد.خندق ها در عمقی پر از آب بود که مهاجمان به سرعت متوجه شدند که قادر به بالا رفتن از دیوارها نیستند.پس از تلاش‌های ناموفق متعدد برای عبور از خندق‌ها و بالا رفتن از نردبان‌های خود تا بالای دیوارها، روس‌ها مجبور به عقب‌نشینی و جستجوی سرپناه در محوطه گورستان شدند.ترک ها با دیدن سختی های دشمن خود از موقعیت استفاده کردند و یک گردان پیاده و دو اسکادران سواره نظام را به بیرون شهر فرستادند تا روس ها را با عقب نشینی تعقیب کنند.خرولف تقریباً بلافاصله خندق‌ها را مانعی دانست که نمی‌توان بر آن غلبه کرد و به این نتیجه رسید که اوپاتوریا با توجه به دفاع‌ها و مکمل‌های مدافع آن نمی‌تواند تصرف شود.وقتی از خرولف در مورد مراحل بعدی سؤال شد، به نیروهای خود دستور عقب نشینی داد.دستور به فرماندهان ستون های راست و وسط ابلاغ شد که هیچ کدام به اندازه تلاش ستون چپ درگیر نبرد نبودند.