امپراتوری‌های روم و بیزانس باستان دارای انجمن‌های توسعه‌یافته‌ای بودند که به نام demes شناخته می‌شدند، که از گروه‌ها (یا تیم‌های) مختلفی حمایت می‌کردند که رقبا در برخی رویدادهای ورزشی به‌ویژه در مسابقات ارابه‌سواری به آن‌ها تعلق داشتند.در ابتدا چهار گروه اصلی در مسابقات ارابه‌سواری وجود داشت که با رنگ لباسی که در آن شرکت می‌کردند متمایز می‌شدند.رنگ ها نیز توسط حامیان آنها پوشیده شد.دِم ها کانونی برای مسائل مختلف اجتماعی و سیاسی شده بودند که عموم مردم بیزانس فاقد اشکال دیگری بودند.آنها جنبه های باندهای خیابانی و احزاب سیاسی را با هم ترکیب کردند و در مورد مسائل جاری، از جمله مشکلات الهیات و مدعیان تاج و تخت، موضع گرفتند.در سال 531 برخی از اعضای آبی و سبزها به دلیل قتل در ارتباط با مرگ در جریان شورش پس از مسابقه ارابه سواری دستگیر شدند.قرار بود قاتلان اعدام شوند و اکثر آنها اعدام شدند.در 13 ژانویه 532، جمعیت خشمگینی برای مسابقات به هیپودروم رسیدند.هیپودروم در کنار مجموعه کاخ قرار داشت، بنابراین ژوستینیان می‌توانست از محل امن جعبه‌اش در کاخ ریاست مسابقات را بر عهده بگیرد.از همان ابتدا، جمعیت به جاستینیان توهین کردند.در پایان روز، در مسابقه 22، شعارهای پارتیزانی از "آبی" یا "سبز" به یک Nίκα ("Nika"، به معنای "برنده!"، "پیروزی!" یا "تسخیر!") تغییر کرد. و جمعیت به هم ریختند و شروع به حمله به کاخ کردند.تا پنج روز بعد، کاخ در محاصره بود.آتش‌سوزی‌هایی که در طول این هیاهو شروع شد، بسیاری از شهر، از جمله مهمترین کلیسای شهر، ایاصوفیه (که ژوستینیان بعداً آن را بازسازی کرد) را ویران کرد.شورش های نیکا اغلب به عنوان خشن ترین شورش ها در تاریخ شهر در نظر گرفته می شود که تقریباً نیمی از قسطنطنیه سوزانده یا ویران شده و ده ها هزار نفر کشته شدند.