Battle of Gettysburg

برش راه آهن
گارد تیپ آهنی «جنگ برای رنگ‌ها» اثر دان ترویانی، نقاشی که ششمین گارد ویسکانسین و گارد تیپ آهنین را در بریدگی راه آهن خونین، 1 ژوئیه 1863 به تصویر می‌کشد. ©Don Troiani
1863 Jul 1 11:00

برش راه آهن

The Railroad Cut, Gettysburg,
حوالی ساعت 11 صبح، دابل دی هنگ ذخیره خود، هنگ 6 ویسکانسین، یک هنگ تیپ آهنین، به فرماندهی سرهنگ دوم Rufus R. Dawes را به سمت شمال به سمت تیپ بی نظم دیویس فرستاد.مردان ویسکانسین در کنار حصار در امتداد پایک مکث کردند و شلیک کردند، که حمله دیویس به مردان کاتلر را متوقف کرد و باعث شد که بسیاری از آنها در برش ناتمام راه آهن به دنبال پوشش باشند.6th به نیویورک 95 و نیویورک 84 (همچنین به عنوان بروکلین 14 شناخته می شود)، یک "نیمه تیپ" به فرماندهی سرهنگ EB Fowler، در امتداد پایک پیوست.[15] سه هنگ برای قطع راه آهن، جایی که افراد دیویس به دنبال پوشش بودند، حرکت کردند.قسمت اعظم برش 600 فوتی (180 متری) آنقدر عمیق بود که نمی توانست یک موقعیت شلیک موثر باشد - به عمق 15 فوت (4.6 متر).[16] غیبت فرمانده کل آنها، ژنرال دیویس، که مکانش نامعلوم بود، شرایط را دشوارتر کرد.[17]با این وجود، مردان سه هنگ در حالی که به سمت بریدگی حرکت می کردند، با آتش هولناکی مواجه شدند.پرچم آمریکا ششمین ویسکانسین حداقل سه بار در حین حمله پایین آمد.در یک نقطه داوز پرچم افتاده را قبل از اینکه توسط یک سرجوخه گارد رنگی از او گرفته شود، برداشت.با نزدیک شدن خط اتحادیه به کنفدراسیون ها، جناحین آن به عقب خم شد و ظاهر یک V معکوس به خود گرفت. هنگامی که مردان اتحادیه به بریدگی راه آهن رسیدند، درگیری های تن به تن و سرنیزه ای درگرفت.آن‌ها توانستند از هر دو سر بریدگی، آتش انباشته‌ای بریزند و بسیاری از کنفدراسیون‌ها به تسلیم فکر کردند.سرهنگ داوز با فریاد "سرهنگ این هنگ کجاست؟" ابتکار عمل را به دست گرفت.سرگرد جان بلر از می سی سی پی دوم برخاست و پاسخ داد: "تو کی هستی؟"داوز پاسخ داد: "من فرماندهی این هنگ را دارم. تسلیم شوید وگرنه شلیک خواهم کرد."[18]افسر یک کلمه پاسخ نداد، اما بی درنگ شمشیر خود را به من داد و افرادش که هنوز آنها را نگه داشتند، تفنگ های خود را به زمین انداختند.خونسردی، خودداری و انضباط که مردان ما را از ریختن یک رگبار عمومی باز داشت، جان صدها دشمن را نجات داد، و همانطور که ذهن من به هیجان وحشتناک آن لحظه برمی گردد، از آن شگفت زده می شوم.— سرهنگ روفوس آر. داوز، خدمت با ششمین داوطلبان ویسکانسین (1890، ص 169)علیرغم این تسلیم که داوز به طرز ناخوشایندی ایستاده بود و هفت شمشیر در دست داشت، نبرد برای دقایقی بیشتر ادامه یافت و تعداد زیادی از کنفدراسیون ها توانستند به هر ریج فرار کنند.سه هنگ اتحادیه 390–440 از 1184 درگیر را از دست دادند، اما آنها حمله دیویس را کمرنگ کرده بودند، آنها را از ضربه زدن به عقب تیپ آهن ممانعت کردند، و به قدری تیپ کنفدراسیون را تحت تأثیر قرار دادند که نتوانست به طور قابل توجهی در نبرد در بقیه زمان شرکت کند. روز

HistoryMaps Shop

بازدید از فروشگاه

راه های مختلفی برای کمک به پشتیبانی از پروژه HistoryMaps وجود دارد.
بازدید از فروشگاه
اهدا کنند
حمایت کردن

What's New

New Features

Timelines
Articles

Fixed/Updated

Herodotus
Today

New HistoryMaps

History of Afghanistan
History of Georgia
History of Azerbaijan
History of Albania