بیشتر بقیه هر دو ارتش عصر همان روز یا صبح زود رسیدند.لشکر جانسون به ایول پیوست و سرلشکر ریچارد اچ اندرسون به هیل پیوست.دو لشکر از سه لشکر سپاه اول به فرماندهی سپهبد جیمز لانگستریت صبح رسیدند.سه تیپ سواره نظام به فرماندهی سرلشکر JEB Stuart هنوز از منطقه خارج شده بودند و در یک حمله گسترده به شمال شرقی بودند.ژنرال لی به شدت از دست دادن "چشم و گوش ارتش" را احساس کرد.غیبت استوارت به شروع تصادفی نبرد در صبح آن روز کمک کرد و لی را در بیشتر روز 2 ژوئیه در مورد تمایلات دشمن نامطمئن ساخت. از طرف اتحادیه، مید بعد از نیمه شب وارد شد.سپاه دوم و سپاه سوم در قبرستان ریج موضع گرفتند و سپاه XII و سپاه پنجم در نزدیکی شرق بودند.فقط سپاه ششم فاصله قابل توجهی از میدان نبرد داشت و به سرعت برای پیوستن به ارتش پوتوماک پیشروی می کرد.^[55]روز اول در گتیزبورگ - مهمتر از اینکه صرفاً مقدمه ای برای روزهای دوم و سوم خونین باشد - به عنوان بیست و سومین نبرد بزرگ جنگ از نظر تعداد سربازان درگیر رتبه بندی می شود.حدود یک چهارم ارتش مید (22000 نفر) و یک سوم ارتش لی (27000 نفر) درگیر بودند.^[56] تلفات اتحادیه تقریباً 9000 نفر بود.کنفدراسیون کمی بیش از 6000.^[57]