حوالی ساعت 7 بعدازظهر (19:00)، وقتی غروب شروع شد و حملات کنفدراسیون به سمت چپ و مرکز اتحادیه کم شد، ایول تصمیم گرفت تا حمله اصلی پیاده نظام خود را آغاز کند.او سه تیپ (4700 نفر) از لشکر سرلشکر ادوارد "الگنی" جانسون را از طریق راک کریک و به سمت شیب شرقی کالپز هیل فرستاد.تیپ استون وال، زیر نظر بریگ.ژنرال جیمز ا. واکر، اوایل روز برای نمایش جناح چپ کنفدراسیون در شرق راک کریک اعزام شده بود.اگرچه جانسون به واکر دستور داد تا به حمله غروب بپیوندد، اما نتوانست این کار را انجام دهد زیرا تیپ استون وال با سواره نظام اتحادیه تحت فرماندهی بریگ درگیر شد.ژنرال دیوید ام. گرگ برای کنترل برینکرهوف ریج.^[93]در جناح راست کنفدراسیون، تیپ ویرجینیایی جونز سخت ترین زمین را برای عبور داشت، شیب دارترین قسمت کالپز هیل.همانطور که آنها از میان جنگل و شیب سنگی بالا می رفتند، از استحکام سینه بند اتحادیه روی تاج شوکه شدند.اتهامات آنها با سهولت نسبی توسط شصتمین نیویورک شکست خورد، که تلفات بسیار کمی داشت.تلفات کنفدراسیون زیاد بود، از جمله ژنرال جونز که مجروح شد و میدان را ترک کرد.در مرکز، تیپ نیکولز لوئیزیانا تجربه ای مشابه با جونز داشت.مهاجمان اساساً در تاریکی نامرئی بودند، به جز موارد کوتاهی که شلیک کردند، اما کارهای دفاعی چشمگیر بود و هنگ های 78 و 102 نیویورک در درگیری که چهار ساعت به طول انجامید، تلفات کمی متحمل شدند.^[94]هنگ‌های استوارت در سمت چپ، سینه‌های خالی را در تپه پایین اشغال کردند و مسیر خود را در تاریکی به سمت جناح راست گرین احساس کردند.مدافعان اتحادیه با نگرانی منتظر بودند و به نزدیک شدن چشمک های تفنگ های کنفدراسیون نگاه می کردند.اما با نزدیک شدن، مردان گرین آتش پژمرده ای را تحویل دادند.دو هنگ در سمت چپ استوارت، ویرجینیا 23 و 10، از آثار 137 نیویورک خارج شدند.سرهنگ دیوید ایرلند از 137 نیویورک، مانند مین افسانه ای 20 از سرهنگ جاشوا ال. چمبرلین در Little Round Top در اوایل آن بعد از ظهر، خود را در انتهای افراطی ارتش اتحادیه دید و از یک حمله جناحی قوی جلوگیری کرد.تحت فشار شدید، نیویورکی‌ها مجبور شدند سنگر عبوری را که گرین رو به جنوب طراحی کرده بود، اشغال کنند.آنها اساساً زمین خود را حفظ کردند و از جناحین دفاع کردند، اما تقریباً یک سوم مردان خود را در این کار از دست دادند.به دلیل تاریکی و دفاع قهرمانانه تیپ گرین، مردان استوارت متوجه نشدند که دسترسی تقریباً نامحدودی به خط اصلی ارتباط ارتش اتحادیه، بالتیمور پایک، تنها 600 یارد تا جلوی خود دارند.ایرلند و افرادش از وقوع یک فاجعه بزرگ بر ارتش مید جلوگیری کردند، اگرچه آنها هرگز تبلیغاتی را که همکارانشان از مین از آن برخوردار بودند دریافت نکردند.^[95]در طول گرمای نبرد، صدای نبرد به فرمانده سپاه دوم سرلشکر وینفیلد اسکات هنکاک در قبرستان ریج رسید که بلافاصله نیروهای ذخیره اضافی را فرستاد.71 پنسیلوانیا برای کمک به 137 نیویورک در سمت راست گرین ثبت نام کرد.^[96]تا زمانی که بقیه سپاه دوازدهم اواخر آن شب بازگشتند، نیروهای کنفدراسیون بخشی از خط دفاعی اتحادیه را در دامنه جنوب شرقی تپه، نزدیک چشمه اسپنگلر، اشغال کرده بودند.این امر باعث سردرگمی قابل توجهی شد زیرا نیروهای اتحادیه در تاریکی برای یافتن سربازان دشمن در مواضعی که تخلیه کرده بودند دست و پا زدند.ژنرال ویلیامز نمی خواست به این مبارزه گیج کننده ادامه دهد، بنابراین به افراد خود دستور داد تا زمین باز روبروی جنگل را اشغال کنند و منتظر روشنایی روز باشند.در حالی که تیپ استوارت در ارتفاعات پایین تر مستحکم بود، دو تیپ دیگر جانسون از تپه بیرون کشیده شدند تا منتظر روشنایی روز باشند.مردان جیری برای تقویت گرین بازگشتند.هر دو طرف در سپیده دم آماده حمله شدند.^[97]