برای سپاه یازدهم، یادآوری غم انگیزی از عقب نشینی آنها در Chancellorsville در ماه مه بود.تحت تعقیب شدید هیز و اوری، آنها خیابان های شهر را مسدود کردند.هیچ کس در سپاه مسیرهایی را برای این حادثه پیش بینی نکرده بود.درگیری تن به تن در نقاط مختلف رخ داد.بخش‌هایی از سپاه یک عقب‌نشینی سازمان‌یافته جنگی، مانند ایستادن کاستر در محوطه آجری، انجام دادند.شهروندان خصوصی گتیسبورگ در میان این آشفتگی وحشت کردند و گلوله های توپخانه که بالای سرشان منفجر شد و پناهندگان فراری بر ازدحام افزوده شد.برخی از سربازان با پنهان شدن در زیرزمین ها و حیاط خلوت حصارکشی شده به دنبال اجتناب از دستگیری بودند.ژنرال الکساندر شیملفنیگ یکی از این افراد بود که برای بقیه نبرد سه روزه از یک حصار بالا رفت و پشت چوبی در باغ آشپزخانه خانواده گارلاخ پنهان شد.^[49] تنها مزیتی که سربازان سپاه یازدهم داشتند این بود که با مسیر رسیدن به تپه گورستان آشنا بودند و صبح از آن راه عبور کرده بودند.بسیاری از سپاه اول، از جمله افسران ارشد، نمی دانستند گورستان کجاست.^[50]