متحدین نزدیک به تیپ آلاباما از لشگر هود بودند که توسط بریگ فرماندهی می شد.ژنرال اواندر ام لاو.لاو با اعزام آلابامای 4، 15 و 47، و تگزاس چهارم و پنجم به لیتل راند تاپ، به افرادش دستور داد تا تپه را بگیرند.مردان خسته بودند، زیرا در آن روز بیش از 20 مایل (32 کیلومتر) راهپیمایی کردند تا به این نقطه برسند.روز گرم بود و سفره خانه هایشان خالی بود.با نزدیک شدن به خط اتحادیه در قله تپه، مردان لاو با اولین رگبار اتحادیه به عقب پرتاب شدند و برای مدت کوتاهی عقب نشینی کردند تا دوباره جمع شوند.پانزدهمین آلاباما به فرماندهی سرهنگ ویلیام سی اوتس به سمت راست تغییر مکان داد و تلاش کرد جناح چپ اتحادیه را پیدا کند.^[82]جناح چپ Unioin متشکل از 386 افسر و مرد هنگ 20 مین و 83 پنسیلوانیا بود.چمبرلین با مشاهده حرکت کنفدراسیون ها در اطراف جناح خود، ابتدا خط خود را تا جایی که افرادش در یک خط تک فایل قرار داشتند، دراز کرد، سپس به نیمه جنوبی خط خود دستور داد تا در خلال یک سکون به دنبال یک حمله دیگر کنفدراسیون، به عقب برگردند.در آنجا بود که آنها "خط را رد کردند" - در تلاش برای جلوگیری از مانور جناحی کنفدراسیون، زاویه ای به خط اصلی تشکیل دادند.با وجود تلفات سنگین، مین 20 در مجموع نود دقیقه دو بار توسط پانزدهمین هنگ آلاباما و سایر هنگ های کنفدراسیون را تحمل کرد.^[83]