قتل عام Waxhaw در طول جنگ انقلابی آمریکا در 29 مه 1780، در نزدیکی لنکستر، کارولینای جنوبی، بین یک نیروی ارتش قاره ای به رهبری آبراهام بافورد و یک نیروی عمدتاً وفادار به رهبری افسر بریتانیایی بناستر تارلتون رخ داد.بوفورد درخواست اولیه برای تسلیم شدن را رد کرد، اما زمانی که افرادش توسط سواره نظام تارلتون مورد حمله قرار گرفتند، بسیاری برای تسلیم شدن، اسلحه خود را پایین انداختند.بوفورد ظاهراً سعی کرد تسلیم شود.با این حال، افسر فرمانده بریتانیایی تارلتون در جریان آتش بس مورد اصابت گلوله قرار گرفت و باعث شد اسبش سقوط کند و او را به دام بیاندازد.وفاداران و سربازان انگلیسی از شکستن آتش بس به این شکل خشمگین شدند و بر سر آمریکایی ها افتادند.^[58]در حالی که تارلتون زیر اسب مرده خود گیر افتاده بود، انگلیسی ها به کشتار سربازان قاره ای، از جمله سربازانی که مقاومت نمی کردند، ادامه دادند.بریتانیا یک ربع کمی به شورشیان داد.از حدود 400 قاره ای، 113 نفر با سابر کشته شدند، 150 نفر به شدت مجروح شدند که امکان جابجایی آنها وجود نداشت، و انگلیسی ها و وفاداران 53 اسیر را گرفتند.پس از آن "ربع تارلتون" به معنای امتناع از گرفتن زندانیان بود.در نبردهای بعدی در کارولینا، به ندرت برای هر یک از طرفین اسیران قابل توجهی به دست آمد.نبرد Waxhaws موضوع یک کمپین تبلیغاتی فشرده توسط ارتش قاره برای تقویت استخدام و تحریک خشم علیه بریتانیا شد.پس از تسلیم لرد کورنوالیس در یورک تاون، تنها افسر بریتانیایی که برای شام با ژنرال واشنگتن دعوت نشد، تارلتون بود.