با پایان یافتن جنگ با شکست بریتانیای کبیر توسط آمریکایی ها و فرانسوی ها، فعال ترین وفاداران دیگر در ایالات متحده مورد استقبال قرار نگرفتند و به دنبال نقل مکان به جاهای دیگر در امپراتوری بریتانیا بودند.به وفاداران در حال خروج زمین رایگان در آمریکای شمالی بریتانیا پیشنهاد شد.بسیاری از آنها مستعمره نشینان برجسته ای بودند که اجدادشان در ابتدا در اوایل قرن هفدهم ساکن شده بودند، در حالی که بخشی از آنها مهاجران اخیر در سیزده مستعمره با روابط اقتصادی یا اجتماعی اندک بودند.اموال بسیاری توسط میهن پرستان مصادره شد.وفاداران در جایی که در ابتدا استان کبک (از جمله انتاریوی امروزی) بود و در نوا اسکوشیا (از جمله نیوبرانزویک امروزی) اسکان یافتند.ورود آنها نشانه ورود جمعیت انگلیسی زبان به کانادای آینده در غرب و شرق مرز کبک بود.بسیاری از وفاداران از جنوب آمریکا بردگان خود را با خود آوردند زیرا برده داری در کانادا نیز قانونی بود.یک قانون امپراتوری در سال 1790 به مهاجران احتمالی به کانادا اطمینان داد که بردگان آنها در مالکیت آنها باقی خواهند ماند.با این حال وفاداران سیاه پوست بیشتر آزاد بودند، زیرا با جنگیدن برای بریتانیا یا پیوستن به خطوط بریتانیا در طول انقلاب، از بردگی آزاد شدند.دولت به آنها کمک کرد تا در کانادا نیز اسکان داده شوند و نزدیک به 3500 سیاهپوست رایگان را به نیوبرانزویک منتقل کردند.