لرد دانمور، فرماندار سلطنتی ویرجینیا، مصمم بود که حاکمیت بریتانیا را در مستعمرات حفظ کند و قول داد که مردان برده شده صاحبان شورشی را که برای او می جنگیدند، آزاد کند.در 7 نوامبر 1775، او اعلامیه دانمور را صادر کرد: "من بدین وسیله تمام خادمان تورفتگی، سیاه پوستان، یا دیگران، (مرتبط به شورشیان) آزاد، که قادر و مایل به حمل اسلحه هستند، به نیروهای اعلیحضرت ملحق می شوند را اعلام می کنم."تا دسامبر 1775 ارتش بریتانیا 300 مرد برده داشت که لباس نظامی بر تن داشتند.روی سینه یونیفرم نوشته «آزادی به بردگان» دوخته شده بود.این مردان برده به عنوان "هنگ اتیوپی لرد دانمور" تعیین شدند.اعلامیه دانمور خشم مستعمره نشینان را برانگیخت، زیرا آنها بسیاری از بردگان آمریکایی آفریقایی تبار را علیه خود برانگیختند و نقش دیگری در جرقه انقلاب داشتند.مخالفت با این اعلامیه مستقیماً در اعلامیه استقلال ایالات متحده ذکر شده است.حمایت بردگان آفریقایی آمریکایی به یک عنصر ضروری برای ارتش انقلابی و ارتش بریتانیا تبدیل می‌شود و به رقابتی بین هر دو طرف تبدیل می‌شود تا تا حد امکان برده‌های آفریقایی آمریکایی را به خدمت بگیرند.سربازان سیاه دانمور باعث ترس در میان برخی از پاتریوت ها شدند.واحد اتیوپی بیشتر در جنوب مورد استفاده قرار گرفت، جایی که جمعیت آفریقایی تا حد شکست تحت فشار بودند.واشنگتن در دسامبر 1775، در پاسخ به ابراز ترس ناشی از سیاه‌پوستان مسلح، نامه‌ای به سرهنگ هنری لی سوم نوشت و بیان کرد که موفقیت در جنگ به هر طرفی می‌رسد که بتواند سیاه‌پوستان را سریع‌تر مسلح کند.بنابراین، او سیاستی را برای اعدام هر یک از بردگانی که با پیوستن به تلاش بریتانیا سعی در کسب آزادی داشتند، پیشنهاد کرد.تخمین زده می شود که 20000 آمریکایی آفریقایی تبار به عنوان وفاداران سیاهپوست به آرمان بریتانیا که وعده آزادی به مردم برده را می داد، پیوستند.حدود 9000 آمریکایی آفریقایی تبار به میهن پرستان سیاه پوست تبدیل شدند.