کشتار دره گیلاس حمله نیروهای بریتانیایی و ایروکوئی به یک قلعه و شهر دره گیلاس در مرکز نیویورک در 11 نوامبر 1778 در طول جنگ انقلابی آمریکا بود.این یکی از وحشتناک ترین قتل عام های مرزی جنگ توصیف شده است.^[46] یک نیروی مختلط از وفاداران، سربازان بریتانیایی، سنکاها و موهاوک به دره گیلاس فرود آمدند که مدافعان آنها، علیرغم هشدارها، برای حمله آماده نبودند.در طول این حمله، سنکا به ویژه افراد غیر جنگی را هدف قرار داد و گزارش ها حاکی از آن است که 30 نفر از این افراد به اضافه تعدادی از مدافعان مسلح کشته شدند.مهاجمان تحت فرمان کلی والتر باتلر بودند که قدرت کمی بر جنگجویان هندی در اکسپدیشن داشت.باربارا گریمونت، مورخ، فرماندهی باتلر بر این اکسپدیشن را "از نظر جنایی بی کفایت" توصیف می کند.^[47] سنکا با اتهاماتی مبنی بر اینکه آنها در نبرد وایومینگ مرتکب جنایات شده اند و اخیراً مستعمره نشینان پایگاه های عملیاتی خود را در Unadilla، Onaquaga و Tioga تخریب کردند، خشمگین شدند.اقتدار باتلر با مردم بومی به دلیل رفتار ضعیف او با جوزف برانت، رهبر موهاوک ها، تضعیف شد.باتلر مکرراً اظهار داشت که قادر به مهار سنکا نیست، علیرغم اتهاماتی که مبنی بر اجازه انجام این جنایات.در طول مبارزات انتخاباتی سال 1778، برانت به دلیل وحشیگری به شهرتی ناشایست دست یافت.او در وایومینگ حضور نداشت - اگرچه خیلی ها فکر می کردند او حضور داشت - و او به همراه کاپیتان جیکوب (اسکات) از ساپونی (کاتاوبا) فعالانه به دنبال به حداقل رساندن جنایات رخ داده در دره گیلاس بودند.با توجه به اینکه باتلر فرمانده کلی اکسپدیشن بود، در مورد اینکه چه کسی واقعاً دستور قتل را صادر کرده یا نتوانسته است از آن جلوگیری کند، اختلاف نظر وجود دارد.^[48] ​​این قتل عام به درخواست‌های انتقام‌جویانه کمک کرد و منجر به اکسپدیشن سالیوان در سال 1779 شد که شاهد شکست نظامی کامل ایروکوئی‌ها در ایالت نیویورک بود که با بریتانیا متحد شدند.