بین نوامبر 1775 و فوریه 1776، سرهنگ هنری ناکس و تیمی از مهندسان از سورتمه برای بازیابی 60 تن توپخانه سنگین که در فورت تیکوندروگا دستگیر شده بود استفاده کردند و آنها را در یک عملیات دشوار و پیچیده از رودخانه های یخ زده هادسون و کانکتیکات عبور دادند.آنها در 24 ژانویه 1776 به کمبریج بازگشتند. برخی از توپ های Ticonderoga اندازه و بردی داشتند که قبلاً در دسترس آمریکایی ها نبود.آنها در استحکامات اطراف شهر قرار گرفتند و آمریکایی ها در شب 2 مارس 1776 شروع به بمباران شهر کردند که انگلیسی ها با توپ های خود پاسخ دادند.اسلحه های آمریکایی تحت هدایت سرهنگ ناکس تا 4 مارس به تبادل آتش با انگلیسی ها ادامه دادند.در 10 مارس 1776، ژنرال هاو اعلامیه‌ای صادر کرد و به ساکنان بوستون دستور داد تا تمام کتانی و کالاهای پشمی را که می‌توانست توسط استعمارگران برای ادامه جنگ مورد استفاده قرار گیرد، کنار بگذارند.Loyalist Crean Brush مجاز به دریافت این کالاها بود و در ازای آن گواهی هایی داد که عملاً بی ارزش بودند.^[25] در طول هفته بعد، ناوگان بریتانیایی در بندر بوستون در انتظار بادهای مساعد نشستند، در حالی که وفاداران و سربازان بریتانیایی در کشتی ها بارگیری شدند.در این مدت، کشتی‌های نیروی دریایی آمریکا در خارج از بندر با موفقیت چندین کشتی تدارکاتی بریتانیا را تصرف کردند.^[26]در 15 مارس، باد برای انگلیسی ها مساعد شد، اما قبل از اینکه آنها بتوانند آنجا را ترک کنند، بر ضد آنها چرخید.در 17 مارس، باد یک بار دیگر مطلوب شد.به سربازان اجازه داده شد در صورت بروز هر گونه اختلالی در حین حرکت به سمت کشتی های خود، شهر را به آتش بکشند.^[25] آنها در ساعت 4:00 صبح شروع به حرکت کردند تا ساعت 9:00 صبح، همه کشتی ها در راه بودند.^[27] ناوگانی که از بوستون حرکت می کرد شامل 120 کشتی با بیش از 11000 سرنشین بود.از این تعداد 9906 سرباز بریتانیایی، 667 نفر زن و 553 نفر کودک بودند.^[28]