نبردهای لکسینگتون و کنکورد، که به آن شات شنیده شده در سراسر جهان نیز گفته می شود، اولین درگیری نظامی در جنگ انقلابی آمریکا بود.این نبردها در 19 آوریل 1775 در شهرستان میدلسکس، استان خلیج ماساچوست، در داخل شهرهای لکسینگتون، کنکورد، لینکلن، منوتومی (آرلینگتون کنونی) و کمبریج انجام شد.آنها نشانه شروع درگیری مسلحانه بین پادشاهی بریتانیای کبیر و شبه نظامیان میهن پرست از سیزده مستعمره آمریکا بودند.در اواخر سال 1774، رهبران استعماری تصمیمات سافولک را در مقاومت در برابر تغییرات ایجاد شده در دولت استعماری ماساچوست توسط پارلمان بریتانیا پس از حزب چای بوستون به تصویب رساندند.مجمع استعماری با تشکیل یک دولت موقت میهن پرست موسوم به کنگره استانی ماساچوست و دعوت از شبه نظامیان محلی برای آموزش برای خصومت های احتمالی پاسخ داد.دولت استعماری عملاً مستعمره خارج از بوستون تحت کنترل بریتانیا را کنترل کرد.در پاسخ، دولت بریتانیا در فوریه 1775 ماساچوست را در حالت شورش اعلام کرد.به حدود 700 تن از نیروهای منظم ارتش بریتانیا در بوستون، تحت فرماندهی سرهنگ دوم فرانسیس اسمیت، دستور محرمانه ای داده شد تا تدارکات نظامی استعماری را که طبق گزارش ها توسط شبه نظامیان ماساچوست در کنکورد ذخیره شده بود، ضبط و نابود کنند.از طریق جمع‌آوری اطلاعات مؤثر، رهبران پاتریوت هفته‌ها قبل از اکسپدیشن خبر دریافت کرده بودند که ممکن است تدارکات آنها در خطر باشد و بیشتر آنها را به مکان‌های دیگر منتقل کرده بودند.در شب قبل از نبرد، چندین سوار، از جمله پل ریور و ساموئل پرسکات، به سرعت از بوستون به شبه نظامیان در آن منطقه هشدار داده شد و اطلاعاتی در مورد نقشه های بریتانیا داشت.حالت اولیه ورود ارتش از طریق آب از کلیسای قدیمی شمالی در بوستون به چارلزتاون با استفاده از فانوس برای برقراری ارتباط "یکی اگر از طریق زمینی، دو نفری اگر از طریق دریا" علامت گذاری شد.اولین گلوله ها درست زمانی که خورشید در حال طلوع در لکسینگتون بود شلیک شد.هشت شبه نظامی، از جمله سردار رابرت مونرو، سومین فرمانده آنها کشته شدند.انگلیسی ها فقط یک تلفات دادند.تعداد شبه‌نظامیان بیشتر بود و عقب‌نشینی کردند، و نیروهای منظم به کنکورد رفتند، جایی که برای جستجوی تدارکات به شرکت‌ها تقسیم شدند.در پل شمالی در کنکورد، تقریباً 400 شبه نظامی با 100 نفر از سه گروهان سربازان پادشاه در حدود ساعت 11 صبح درگیر شدند که منجر به تلفات دو طرف شد.تعداد افراد منظم از پل عقب افتادند و دوباره به بدنه اصلی نیروهای بریتانیا در کنکورد پیوستند.نیروهای انگلیسی پس از تکمیل جستجوی خود برای تدارکات نظامی، راهپیمایی بازگشت خود را به سمت بوستون آغاز کردند و شبه نظامیان بیشتری از شهرهای همسایه به رسیدن خود ادامه دادند.تیراندازی دوباره بین دو طرف فوران کرد و در طول روز ادامه پیدا کرد زیرا افراد عادی به سمت بوستون راهپیمایی کردند.پس از بازگشت به لکسینگتون، اکسپدیشن سرهنگ دوم اسمیت توسط نیروهای کمکی تحت فرماندهی سرتیپ هیو پرسی، دوک آینده نورثامبرلند که در این زمان با عنوان ارل پرسی نامگذاری شده بود، نجات یافت.نیروی ترکیبی از حدود 1700 مرد در یک عقب نشینی تاکتیکی زیر آتش شدید به بوستون بازگشتند و در نهایت به محل امن چارلزتاون رسیدند.پس از آن، شبه نظامیان انباشته شده، دسترسی های زمینی باریک به چارلستاون و بوستون را مسدود کردند و محاصره بوستون را آغاز کردند.