نبرد بنکر هیل در 17 ژوئن 1775 در جریان محاصره بوستون در اولین مرحله از جنگ انقلابی آمریکا انجام شد.^[19] تپه بنکر هدف اصلی نیروهای استعماری و بریتانیایی بود، اگرچه اکثر نبردها در تپه مجاور که به تپه بریدز معروف شد انجام شد.^[20]در 13 ژوئن 1775، رهبران نیروهای استعماری که بوستون را محاصره کرده بودند، متوجه شدند که بریتانیایی ها قصد دارند نیروهایی را از شهر برای استحکام بخشیدن به تپه های اشغال نشده اطراف شهر بفرستند که کنترل بندر بوستون را به آنها می دهد.در پاسخ، 1200 سرباز استعماری به فرماندهی ویلیام پرسکات مخفیانه هیل بنکر و بریدز هیل را اشغال کردند.آنها یک شبه بریدز تپه و همچنین خطوط مستحکم کوچکتری در سراسر شبه جزیره چارلزتاون ایجاد کردند.^[21]در سپیده دم 17 ژوئن، انگلیسی ها از حضور نیروهای استعماری در شبه جزیره آگاه شدند و به آنها حمله کردند.آمریکایی ها دو حمله بریتانیا را با تلفات قابل توجه بریتانیا دفع کردند.بریتانیایی ها پس از اتمام مهمات مدافعان، در سومین حمله خود، رداب را تصرف کردند.استعمارگران بر فراز تپه بنکر عقب نشینی کردند و کنترل شبه جزیره را به انگلیسی ها ^[22] واگذار کردند.^[23]این نبرد یک پیروزی تاکتیکی برای بریتانیا بود، ^[24] اما ثابت شد که یک تجربه هوشیار برای آنها بود.آنها تلفات بسیار بیشتری نسبت به آمریکایی ها متحمل شدند، از جمله بسیاری از افسران.این نبرد نشان داده بود که شبه نظامیان بی تجربه قادر به ایستادگی در مقابل نیروهای ارتش عادی در نبرد بودند.متعاقباً، نبرد انگلیسی ها را از هرگونه حمله پیشانی بیشتر علیه خطوط مقدم که به خوبی دفاع شده بودند، دلسرد کرد.تلفات آمریکایی ها بسیار کمتر بود، اگرچه تلفات آنها شامل ژنرال جوزف وارن و سرگرد اندرو مک کلاری بود.این نبرد باعث شد انگلیسی ها برنامه ریزی و اجرای مانور محتاطانه تری را در درگیری های آینده اتخاذ کنند که در مبارزات بعدی نیویورک و نیوجرسی مشهود بود.این درگیری پرهزینه همچنین انگلیسی ها را متقاعد کرد که نیاز به استخدام تعداد قابل توجهی از نیروهای کمکی هسین برای تقویت قدرت خود در برابر ارتش جدید و مهیب قاره ای دارند .