نبرد باند بروک (13 آوریل 1777) حمله غافلگیرانه ای بود که توسط نیروهای بریتانیایی و هسیایی علیه یک پاسگاه ارتش قاره در باند بروک، نیوجرسی در طول جنگ انقلابی آمریکا انجام شد.هدف بریتانیا از تصرف کل پادگان محقق نشد، اگرچه اسیران گرفتار شدند.فرمانده ایالات متحده، سرلشکر بنجامین لینکلن، با رها کردن کاغذها و وسایل شخصی با عجله زیاد آنجا را ترک کرد.در اواخر عصر 12 آوریل 1777، چهار هزار سرباز بریتانیایی و هسی به فرماندهی ژنرال چارلز کورنوالیس از پایگاه بریتانیایی نیوبرانزویک به راه افتادند.همه به جز یک گروه، قبل از شروع نبرد نزدیک صبح روز بعد، به مواضع اطراف پاسگاه رسیدند.در طول نبرد، بیشتر پادگان 500 نفره از مسیری که مسدود نشده بود فرار کردند.نیروهای کمکی ایالات متحده بعدازظهر وارد شدند، اما نه قبل از غارت پاسگاه توسط بریتانیا و شروع راهپیمایی بازگشت به نیوبرانزویک.ژنرال واشنگتن در اواخر ماه مه ارتش خود را از محله های زمستانی خود در موریس تاون به یک موقعیت روبه جلوتر در میدلبروک منتقل کرد تا واکنش بهتری به تحرکات بریتانیا نشان دهد.همانطور که ژنرال هاو کارزار خود را در فیلادلفیا آماده می کرد، ابتدا بخش بزرگی از ارتش خود را در اواسط ژوئن به دادگاه سامرست منتقل کرد، ظاهراً در تلاش برای بیرون کشیدن واشنگتن از موقعیت میدلبروک.وقتی این شکست خورد، هاو ارتش خود را به پرث امبوی بازگرداند و آن را سوار کشتی‌هایی کرد که به سمت خلیج چساپیک می‌رفتند.نیوجرسی شمالی و ساحلی همچنان محل درگیری و یورش نیروهای بریتانیایی بود که شهر نیویورک را تا پایان جنگ اشغال کردند.