نبرد بنینگتون نبردی در جنگ انقلابی آمریکا، بخشی از مبارزات ساراتوگا بود که در 16 آگوست 1777، در مزرعه ای در والومساک، نیویورک، حدود 10 مایل (16 کیلومتر) از همنام خود، بنینگتون، رخ داد. ورمونتیک نیروی شورشی متشکل از 2000 نفر، عمدتاً شبه نظامیان نیوهمپشایر و ماساچوست، به رهبری ژنرال جان استارک، و تقویت شده توسط شبه نظامیان ورمونت به رهبری سرهنگ ست وارنر و اعضای گروه گرین مونتین بویز، قاطعانه یک گروه از ارتش ژنرال جان بورگوین به رهبری ستوان را شکست دادند. سرهنگ فردریش باوم، و توسط افراد دیگری تحت حمایت سرهنگ دوم هاینریش فون بریمان.یگان باوم یک نیروی مختلط 700 نفری بود که عمدتاً از اژدهای برانسویک پیاده شده، کانادایی ها، وفاداران و هندی ها تشکیل شده بود.^[42] او توسط Burgoyne فرستاده شد تا به بنینگتون در منطقه مورد مناقشه New Hampshire Grants برای یافتن اسب، حیوانات کشنده، آذوقه و سایر تدارکات حمله کند.بورگوین و باوم با اعتقاد به اینکه شهر فقط دفاع جزئی دارد، از اینکه استارک و 1500 شبه نظامی در آنجا مستقر هستند بی اطلاع بودند.پس از یک بن بست ناشی از باران، افراد استارک موقعیت باوم را محاصره کردند، بسیاری از اسیران را گرفتند و باوم را کشتند.در حالی که استارک و افرادش در حال تمیز کردن بودند، نیروهای کمکی برای هر دو طرف وارد شدند، و نبرد دوباره شروع شد و وارنر و استارک نیروهای کمکی بریمن را با تلفات سنگین دور کردند.این نبرد یک موفقیت استراتژیک بزرگ برای آرمان آمریکا بود و بخشی از نقطه عطف جنگ انقلاب محسوب می شود.تعداد ارتش بورگوین را تقریباً 1000 نفر کاهش داد، حامیان بومیان آمریکایی او را تا حد زیادی رها کردند، و او را از تدارکات بسیار مورد نیاز، مانند اسباب‌کشی برای هنگ‌های سواره نظام، حیوانات و آذوقه محروم کرد، همه عواملی که در نهایت بورگوین نقش داشتند. شکست در ساراتوگااین پیروزی باعث حمایت استعمار از جنبش استقلال شد و نقشی کلیدی در کشاندن فرانسه به جنگ در طرف شورشیان داشت.سالگرد نبرد در ایالت ورمونت به عنوان روز نبرد بنینگتون جشن گرفته می شود.