دومین نبرد بول ران یا نبرد دوم ماناساس در 28 تا 30 اوت 1862 در شهرستان پرنس ویلیام ویرجینیا به عنوان بخشی از جنگ داخلی آمریکا انجام شد.این نقطه اوج کمپین ویرجینیای شمالی بود که توسط ارتش کنفدراسیون ژنرال رابرت ای. لی از ویرجینیای شمالی علیه ارتش ویرجینیا به رهبری سرلشکر جان پوپ، و نبردی با مقیاس و تعداد بسیار بزرگتر از اولین نبرد بول ران به راه انداخت. (یا اولین ماناساس) در 21 ژوئیه 1861 در همان زمین جنگید.پس از یک راهپیمایی گسترده جناحی، سرلشکر کنفدراسیون توماس جی. "استون وال" جکسون انبار تدارکات اتحادیه در محل اتصال مناساس را به تصرف خود درآورد و خط ارتباطی پوپ با واشنگتن دی سی را تهدید کرد. جکسون چند مایلی به سمت شمال غربی عقب نشینی کرد. مواضع دفاعی را در استونی ریج پنهان کرد و منتظر ورود جناح ارتش لی به فرماندهی سرلشکر جیمز لانگستریت بود.در 28 آگوست 1862، جکسون به یک ستون اتحادیه درست در شرق گینزویل، در مزرعه براونر حمله کرد که منجر به بن بست شد اما با موفقیت توجه پوپ را به خود جلب کرد.در همان روز، لانگ استریت مقاومت سبک اتحادیه را در نبرد تروففر گپ شکست و به میدان نبرد نزدیک شد.پوپ متقاعد شد که جکسون را به دام انداخته و بخش عمده ای از ارتش خود را بر علیه او متمرکز کرده است.در 29 آگوست، پاپ مجموعه‌ای از حملات را علیه موقعیت جکسون در امتداد یک خط آهن ناتمام آغاز کرد.این حملات با تلفات سنگین از هر دو طرف دفع شد.در ظهر، لانگ استریت از Thoroughfare Gap وارد زمین شد و در سمت راست جکسون موقعیت گرفت.در 30 آگوست، پوپ حملات خود را تجدید کرد، به ظاهر غافل از حضور لانگ استریت در زمین.هنگامی که توپخانه انبوه کنفدراسیون حمله اتحادیه توسط سپاه پنجم سرلشکر فیتز جان پورتر را ویران کرد، جناح لانگ استریت متشکل از 25000 نفر در پنج لشکر در بزرگترین حمله همزمان جمعی جنگ ضدحمله کرد.جناح چپ اتحادیه شکست خورد و ارتش به بول ران برگشت.تنها یک اقدام موثر گارد عقب اتحادیه مانع از تکرار شکست اول ماناساس شد.با این وجود، عقب نشینی پوپ به سنترویل تند بود.موفقیت در این نبرد، لی را جسور کرد تا کمپین مریلند متعاقب آن، تهاجم جنوب به شمال را آغاز کند.