تسخیر نیواورلئان یک کارزار دریایی و نظامی قابل توجه در طول جنگ داخلی آمریکا بود که در اواخر آوریل 1862 اتفاق افتاد. این یک پیروزی بزرگ اتحادیه بود که توسط افسر پرچم دیوید جی فاراگوت رهبری می شد و نیروهای اتحادیه را قادر ساخت تا کنترل منطقه را به دست آورند. دهانه رودخانه می سی سی پی و به طور موثر بندر کلیدی جنوبی را مسدود می کند.عملیات زمانی آغاز شد که فاراگوت حمله ای را به دفاع از کنفدراسیون فورت جکسون و فورت سنت فیلیپ انجام داد.ناوگان فراگوت علیرغم مواجهه با آتش سنگین و موانعی مانند زنجیر و اژدرهای شناور (مین)، موفق شد قلعه ها را دور بزند و به سمت بالا رود حرکت کند و به شهر نیواورلئان برسد.در آنجا، دفاع شهر ناکافی بود، و رهبران آن متوجه شدند که نمی توانند در برابر قدرت آتش ناوگان اتحادیه مقاومت کنند، که منجر به تسلیم نسبتاً سریع شد.تصرف نیواورلئان پیامدهای استراتژیک قابل توجهی داشت.این نه تنها یک مسیر تجاری مهم کنفدراسیون را مسدود کرد، بلکه زمینه را برای کنترل اتحادیه بر کل رودخانه می سی سی پی فراهم کرد، که ضربه ای حیاتی به تلاش های جنگی کنفدراسیون بود.این رویداد همچنین برای تقویت روحیه شمالی مهم بود و آسیب پذیری خط ساحلی کنفدراسیون را نشان داد.